سندروم لهجه خارجی، که به عنوان یک اختلال نادر و منحصر به فرد در زمینه زبانشناسی شناخته میشود، یکی از بیماریهای خاص و نادر در سطح جهان است. این سندروم به طور معمول پس از یک آسیب مغزی یا شرایط خاصی نظیر سکته مغزی، ضربه به سر یا سایر اختلالات عصبی بروز میکند. در این مطلب، با ارائه توضیحات جامعتر و深入تر، تلاش خواهیم کرد تا ابعاد مختلف این بیماری را بررسی کنیم. ما به تاریخچهی کشف آن، علل احتمالی بروز آن و همچنین تأثیرات روانشناختی و اجتماعیاش بر بیماران خواهیم پرداخت تا تصویر واضحتری از این پدیده پیچیده ارائه دهیم.
سندروم لهجه خارجی یک اختلال بسیار نادر است که در آن فرد مبتلا به طور ناگهانی و بدون هیچ گونه پیش زمینه ای، شروع به صحبت کردن با لهجه ای جدید و غیر بومی می کند. این وضعیت ممکن است به دنبال یک ضربه مغزی یا حتی یک حمله میگرنی رخ دهد. سندروم لهجه خارجی یکی از بیماری های نادر محسوب می شود که تأثیرات عمیقی بر روی نحوه ارتباط فرد دارد. افرادی که دچار این بیماری می شوند، معمولاً در عرض یک شب تغییرات قابل توجهی در نحوه بیان خود مشاهده می کنند و به طور غیرمنتظره ای دارای لهجه زبانی خارجی خواهند شد.
سندروم لهجه خارجی یک بیماری نادر است. ناگهان یک روز از خواب بیدار می شوید و به این پی می برید که یک لهجه خارجی دارید . این ممکن است غیر واقعی به نظر آید، اما این یکی از اثرات بسیار واقعی بیماری سندروم لهجه خارجی می باشد. این سندروم یکی از نادرترین اختلالات پزشکی در جهان است. که معمولا به علت آسیب مغزی اغلب پس از سکته مغزی یا ضربه به سر اتفاق می افتد. و ممکن است گاهی اوقات برای شخص دچار اختلال عواقب بدی را به دنبال داشته باشد. در ادامه در نمناک مفصلا به بررسی بیماری نادر سندروم لهجه خارجی خواهیم پرداخت . سندروم لهجه خارجی سندروم لهجه خارجی ابتدا در سال 1907 توسط Pierre Marie یک متخصص مغز و اعصاب، توضیح داده شد. او در مورد یک مرد پاریسی که سکته مغزی کرده بوده و بعد با لهجه آلزسی (Alsatian ،منطقه ای در فرانسه ) صحبت می کرده، چیزهایی نوشته است. اولین مورد کاملا مستند این بیماری در دوران جنگ جهانی دوم اتفاق افتاد، زمانی که یک زن نروژی به نام آسترید پس از اصابت ترکشی به سرش، با یک لهجه مشابه با آلمانی یا فرانسوی صحبت می کند. این بیماری را در آن زمان متخصص مغز و اعصاب جورج هرمن “dysprosody” نامیده، که از واژه “prosody” ( که در فارسی به آن نوای گفتار هم می گویند) می آید .
آسترید به صورت کاملا یکنواخت به آن زبان ها صحبت نمی کرده، اما باز هم صحبت کردنش با یک فرد عادی نروژی فرق می کرده، بنابراین او هنوز prosody داشته؛ برای مثال، او به جای تاکید بر قسمت اول یک کلمه روی قسمت دوم آن تاکید می کرده یا برعکس ( “AC-cent” به “ac-CENT” ). به علت جنگ، دوستان و همسایگانش که به لهجه جدید آلمانی او پی برده بودند، کم کم از او پرهیز می کردند و حتی در برخی مغازه ها کالاهای مورد نیازش را هم به او نمی دادند. بعد از همه این اتفاقات، اگر او یک جاسوس آلمانی از کار در می آمد چه؟ حالا پی بردید که این اختلال در همه جا سرگرم کننده نیست و ممکن است عواقب بدی را برای فرد داشته باشد! در ادامه با ما همراه باشید … اصطلاح واقعی سندروم لهجه خارجی در نهایت در سال 1982 توسط یک متخصص مغز و اعصاب به نام Harry Whitaker به کار برده شد و تا کنون بیش از 100 مورد مطالعه درباره آن منتشر شده است. دو نوع شاخص از این بیماری وجود دارد:یک نوع مربوط به اعصاب می شود و دیگری روان. مورد آسترید که بیشتر هم شایع است از نوع عصبی آن می باشد. که معمولا از آسیب شریان مغز میانی و بخش هایی از مغز که مرتبط با گفتار است، حاصل می شود. یک مورد هم در سال 2016 مشاهده شده که از نوع روانشناختی آن می باشد. در این مورد هیچ آسیب مغزی شناسایی نشده، اما علاوه بر لهجه، فرد دارای اختلال روانپزشکی هم می باشد. از آنجایی که این مورد اخیرا کشف شده، دانشمندان چیزهای کمتری درباره آن می دانند . علم درباره سندروم لهجه خارجی چه می گوید؟ ز لحاظ فنی، لهجه خارجی این است که یک شخص زمانی که صحبت می کند از برخی قوانین یا آواهای زبان دیگر استفاده می کند. به همین دلیل، لهجه ایجاد شده توسط سندروم لهجه خارجی ممکن است حرف زدن شما را دقیقا مثل انگلیسی ها یا فرانسوی ها و یا مجارستانی ها نکند، اما به هر حال یک لهجه خارجی است. علت این بیماری به دستور مغز مبنی بر تلاش برای به کارگیری یا جعل یک لهجه دیگر، انجام نمی شود. بلکه از عدم توانایی کنترل فرد از عضلاتی که برای صحبت کردن استفاده می شود، حاصل می شود .
هنگامی که شما صحبت می کنید، لب ها، زبان، فک و حنجره ( یا voicebox) را با دقت زیادی حرکت می دهید. اگر سرعت یا هماهنگی حرکت از همگام شدن خارج شود، صدای گفتار شما تغییر خواهد کرد. شما می توانید این اثر را هنگامی که یک شخص بیش از حد الکل مصرف می کند، مشاهده کنید، زیرا الکل کنترل ماهیچه های آن را مختل می کند. اگر شما اندکی زبان خود را بالا، پایین و یا عقب ببرید و کلمه ای را تلفظ کنید، تفاوت هایی در تن و آهنگ کلمات را احساس خواهید کرد. تحقیقات نشان داده، افرادی که دارای سندروم لهجه خارجی هستند تقریبا همیشه مشکل تولید حروف صدادار را دارند . خوشبختانه، سندروم لهجه خارجی گاهی قابل درمان است. یک بیمار ایتالیایی با تومور مغزی قبل از یک عمل، صدای آمریکای جنوبی یا انگلیسی را تولید می کرد، اما صدای قدیمی او پس از عمل جراحی روی تومور باز شد. اما با توجه به پیچیدگی مغز، پزشکان همیشه قادر نیستند یک علت دقیق زیست شناختی را از بین ببرند. در برخی موارد، وضعیت در عرض چند ماه یا چند سال خود به خود حل می شود، اما مواردی هستند که تکامل می یابند و در زندگی بیمار ثابت می شوند .
معروف ترین مورد بیماری سندروم لهجه خارجی
معروفترین مورد این بیماری در زمان جنگ جهانی دوم رخ داد. در آن زمان یک خانم نروژی پس از مجروح شدن ناحیه ای از سرش دچار این بیماری شد. در پی این حادثه وی دیگر زبان نروژی را با لهجه آلمانی صحبت می کرد. به همین دلیل اطرافیان وی به او گمان جاسوسی برای آلمان ها داشتند. برای این بیماری که نخستین بار در سال 1907 میلادی کشف شد تاکنون هیچ راه درمانی پیدا نشده است. متخصصان هنوز شناخت کاملی از این بیماری ندارند. ولی آنها گمان می برند که صدمه های کوچک در قسمت چپ مغز انسان می تواند به این بیماری منجر شود. این قسمت از مغز دارای ناحیه ای است که مختص توانایی صحبت کردن است .
