کودکان گاهی اوقات رفتارهای نامناسبی را از خود بروز می دهند که موجب نگرانی والدین و مربیان می شود. برای مثال، برخی از آنان عادت دارند که مدام کاغذ، دستمال کاغذی و حتی اسباب بازی ها را در دهان خود قرار داده و به طور مکرر آنها را بخورند. این رفتارها می تواند نگران کننده باشد، زیرا ممکن است به سلامت جسمی و روانی کودک آسیب برساند. به همین دلیل، شناسایی به موقع این مسائل و اتخاذ راهکارهای مناسب جهت اصلاح آنها از سوی والدین و متخصصان امری ضروری به شمار می رود.
کودکان ممکن است رفتارهای ناراحت کننده ای انجام دهند، مانند قرار دادن کاغذ و دستمال کاغذی در دهان خود و خوردن آنها، یا قرار دادن اسباب بازی ها و اشیای دیگر در دهان. بر اساس نظریه پیاژه، کودکان تا سن 2 سالگی در مرحله حسی-حرکتی هستند و جهان پیرامون خود را از طریق حس کردن اشیا با حواس پنج گانه کشف می کنند. در 4 سال اول زندگی کودک، حس لامسه، بینایی و چشایی بیشتر استفاده می شود و کودک تمایل دارد که تقریبا تمام آنچه را که می بیند لمس و سپس مزه کند. در عبور از این مرحله، کودک با آزمون و خطاهایی که انجام می دهد و با بازخوردی که از بزرگسالان دریافت می کند، رفتار خود را تنظیم می نماید و با افزایش سن متوجه خطر برخی از اجسامی که در دهان می گذارد، می شود. همچنین گروهی از کودکان ممکن است به علت کمبود برخی از مواد در بدنشان به سمت مواد غیرخوردنی جذب شوند، که این امر می تواند تا حدودی طبیعی قلمداد شده و با رژیم غذایی خاص و برخی ویتامین ها قابل درمان است.
پیکا نام پرنده ای است که همانند زاغ ، همه چیزخوار است و چون این کودکان نیز به هرزه خواری روی می آورند، این نام را برای این اختلال برگزیده اند. کودکان مبتلا به «پیکا» نیاز به درمان روانپزشکی دارند. لازم به ذکر است که شیوع این اختلال بالا نیست و تشخیص آن تنها به عهده پزشک است.
