بر اساس تحقیقات انجام شده، مشخص شده است که واکنش های هیجانی و عاطفی افراد به موسیقی غمگین می تواند ناشی از سه عامل اصلی باشد. نخست، حس محبت و مهربانی نسبت به دیگران و همدردی با آنان که در چنین موسیقی بازتاب می یابد. دوم، همدردی و همدلی با حالات و احساسات غمگینانه و دردناک که در این آثار موسیقایی بیان شده است. و سوم، نگرانی و دلواپسی نسبت به وضعیت و شرایط دشوار و ناخوشایندی که در این قطعات موسیقیایی منعکس می گردد. بنابراین، واکنش های عاطفی افراد به موسیقی غمگین ریشه در این سه عامل اساسی دارد.
محققان انگلیسی و فنلاندی با انجام تحقیقی جامع دریافتند که میزان تمایل افراد به گوش دادن به موسیقی غمگین ناشی از قدرت همدردی آنان است. در این مطالعه، محققان قطعاتی از موسیقی غمگین را در اختیار شرکت کنندگان قرار دادند و از آنها خواستند که قبل و بعد از شنیدن موسیقی، به سؤالاتی پاسخ داده و احساسات خود را بیان کنند. همچنین، کارشناسان هنگام گوش دادن افراد به موسیقی، میانگین ضربان قلب و فعالیت الکتریکی پوست آنان را ثبت کردند و خصوصیات فردی مانند سلیقه موسیقیایی و خاطرات غمگین آنها در گذشته را در این تجربه در نظر گرفتند. این مطالعه جامع، بینش جدیدی را در مورد تأثیرات موسیقی غمگین بر افراد ارائه داده است.
نتایج نشان داد که واکنش های عاطفی به موسیقی غمگین می تواند ناشی از سه عامل محبت و مهربانی، همدردی و نگرانی باشد. طبق این تحقیق، افرادی که درآن واحد حس نگرانی و ناراحتی را داشتند، عواطف منفی تر را نسبت به کسانی که احساس ناراحتی و مهربانی داشتند، بروز دادند. به عبارت دیگر، افرادی که همزمان احساس ناراحتی و مهربانی داشتند، بیش از دیگران از موسیقی غمگین لذت می بردند. محققان به اعضای این گروه عشاق اندوه لقب داده اند.
