در تحقیقات جدید، محققان موفق به شناسایی ژن هایی در بدن برخی افراد شده اند که با داشتن ساختاری متفاوت از افراد عادی، موجب افزایش طول عمر و به تأخیر انداختن روند پیری در این افراد می گردد. این یافته ها حاکی از وجود برخی عوامل ژنتیکی هستند که نقش مهمی در تعیین طول عمر و سرعت پیری در بدن انسان ایفا می کنند. شناسایی و مطالعه دقیق این ژن ها می تواند راهکارهای جدیدی را برای مدیریت و کنترل فرایند پیری در اختیار محققان و پزشکان قرار دهد.
انسان ها همواره به داشتن عمر طولانی علاقه مند بوده اند و این موضوع محققان را به مطالعه و تحقیق در این زمینه واداشته است. تحقیقات جدید نشان داده است که برخی افراد دارای ژنی هستند که با تأثیر بر عملکرد مغز، از پیری زودرس جلوگیری می کند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا در حال مطالعه بر روی نوع خاصی از ژن های ناهمسان مجاور هستند که به ژن های ضد پیری معروف می باشند. افرادی که دارای ژن KL-VS هستند، این ژن نوع خاصی از ژن ضد پیری کلوتو است، دارای طول عمر بیشتر بوده و از قشر بجلو مغز بزرگتری برخوردار هستند. قشر بجلو مغز در برنامه ریزی و تصمیم گیری نقش موثری دارد.
افراد می توانند دارای یک و یا دو ژن KL-VS بوده و یا اصلا فاقد این نوع ژن باشند. افرادی که دارای تنها یک نسخه از ژن KL-VS در بدن خود می باشند از وضعیت قلبی، کلیوی و حتی طول عمر بهتری برخوردار می باشند. از هر پنج تن تنها یک فرد دارای یک نسخه از ژن KL-VS می باشد. افرادی که دارای دو نسخه از ژن KL-VS دارای طول عمر کوتاه تری می باشند.
دکتر دنا دوبال از عصب شناسان دانشگاه کالیفرنیا می گوید:ما می توانیم با استفاده از تنوع ژنتیکی کلوتو ( KLOTHO ) از سلامت مغز مطلع شده و راه هایی را نیز کشف نموده تا از افراد مسن در برابر آلزایمر محافظت کنیم.
در یافته های پیشین دکتر دوبال و همکارانش آشکار گشت افراد میانسال و مسنی که دارای تنها یک نوع از ژن KL-VS بوده اند عملکرد بهتری در آزمون های شناختی داشته اند. آن ها در ادامه با بررسی KL-VS دریافتند این ژن های ناهمسان همجوار باعث تقویت ارتباط میان عصب ها و افزایش یادگیری و حافظه می شوند.
دوبال و همکارانش در تحقیقات جدید خود وضعیت مغز 422 مرد و زن 53 ساله را مورد بررسی قرار داده تا در یابند تعداد ژن های KL-VS در بدن چه تاثیری بر عملکرد مغز و اندازه آن دارد.
در این تحقیقات آشکار گشت افرادی که دارای تنها یک نسخه از ژن KL-VS بودند در مقایسه با افرادی که دارای دو نسخه از این ژن بوده و یا اصلا این ژن را نداشتند، از قشر بجلوی مغز بزرگتری برخوردار بوده اند. قشر بجلوی مغز نسبت به پیری آسیب پذیره بوده و با کهولت سن کوچک تر می شود.
افرادی که دارای تنها یک نسخه از ژن KL-VS هستند نسبت به سایر افرادی که دارای دو نسخه از این ژن بوده و یا اصلا این ژن را نمی باشند در صورت کهولت سن قشر بجلوی مغزشان به نسبت کمتری کوچک شده و از طول عمر بیشتری برخوردار هستند که همین موضوع نیز می تواند بر عملکردهای شناختی آنان تاثیر مثبتی گذارد.
