استرس یکی از مهم ترین چالش های روانی است که افراد در طول روز با آن دست و پنجه نرم می کنند. این وضعیت ناخوشایند ممکن است به دلایل متعددی همچون فشارهای شغلی، مسائل مالی یا شخصی، سبک زندگی پرمشغله و سایر عوامل فشارزا در زندگی روزمره بروز کند. اگرچه نمی توان راه درمان فوری و قطعی برای استرس ارائه داد، اما به کارگیری راهکارهای مؤثر مانند مدیریت زمان، تمرینات آرامش بخش، ورزش منظم و همچنین مشاوره تخصصی می تواند به کاهش میزان استرس و تأثیرات آن بر سلامت جسمی و روانی فرد کمک شایانی کند.
به گفته متخصصان، استرس در واقع " واکنش طبیعی بدن ما، شامل واکنش های فکری، احساسی و جسمی در هنگام به وجود آمدن تغییرات است. "با وجود این که استرس یک مسئله همه گیر و جهانی است، هر کسی که استرس را تجربه کرده باشد می گوید انگار یک چیزی غیر عادی بوده است. در بخش های قبلی بهداشت و سلامت نمناک راهکارهای بسیاری برای رفع استرس معرفی شد که در ادامه ی همان مطالب در این بخش ورزشی ساده پیشنهاد خواهد شد. متخصصان بر این باورند که استرس یک واکنش طبیعی بدن ما است که شامل پاسخ های ذهنی، عاطفی و جسمی به تغییرات است. علی رغم اینکه استرس یک مشکل جهانی و فراگیر است، هر کسی که آن را تجربه کرده است احساس می کند که چیزی غیرعادی اتفاق افتاده است. در بخش های قبلی بهداشت و سلامت نمناک، راه حل های متعددی برای غلبه بر استرس ارائه شده است که در این بخش نیز یک ورزش ساده پیشنهاد خواهد شد.
دویدن برای آرام کردن ذهن بسیار مفید است، اگر استرس دارید و میخواهید سریع از این استرس نابودگر رها شوید کافیست دقایقی را به انجام یک ورزش ساده بپردازید یعنی برای از بین رفتن استرس روزی 20 دقیقه ورزش دو انجام دهید.
دویدن راهی مناسب برای حفظ عملکرد حافظه و توانایی یادگیری در هنگام استرس مزمن است. وضعیت ایده آل برای بهبود یادگیری و حافظه این است که استرس نداشته باشید و ورزش کنید. بسیار خوب است که بدانیم می توانیم با بیرون آمدن و دویدن، با تاثیرات منفی استرس بر مغز خود مبارزه کنیم.
با وجود این که هرگز نمی توانیم استرس را به طور کامل از زندگی خود حذف کنیم، خوب است بدانیم که می توانیم با 20 دقیقه ورزش در روز، فعالیت قلب و عروق خود را افزایش دهیم تا از ایجاد استرس در ذهن ما جلوگیری شود.
"احساس استرس" ما طی صد ها سال به عنوان مکانیسمی برای بقا به وجود آمده است و تا امروز تکامل یافته است. با این حال، امروزه اکثر استرس هایی که ما تجربه می کنیم هیچ ارتباطی با بقا و زنده ماندن ندارد؛ مثلا فرصت های کاری، صف های طولانی فروشگاه، یا اتصال ضعیف به اینترنت باعث ایجاد استرس و تپش قلب، تعریق، نفس نفس زدن و اسپاسم ماهیچه ها می شود.
استرس به همان اندازه که به بدن آسیب می رساند، ذهن را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. به آخرین باری که احساس اضطراب یا استرس خاصی داشتید، فکر کنید.
به احتمال زیاد جزئیات آن روز را به طور مبهم به یاد می آورید. وقتی استرس داریم ذهن ما به شدت روی هر چیزی که ما را آزار می دهد تمرکز می کند و در نتیجه، توانایی ذهنی کم تری برای انجام فعالیت هایی مانند شکل گیری حافظه و تفکر انتقادی در ما وجود دارد. در این حالت " مغز رویکرد خود را تغییر می دهد، زیرا برای بقا تلاش می کند نه ثبت وقایع و ایجاد حافظه."
خوشبختانه تحقیقات انجام شده به ما می گویند که برای کاهش اثرات استرس بر مغز، میتوان کار هایی انجام داد. برای کسب اطلاعات بیشتر ادامه مطلب را مطالعه کنید. راه های زیادی برای رسیدن به آرامش وجود دارد، یکی از آن ها انجام تمرینات ورزشی و پیاده روی روزانه است.
برخی از افراد عاشق دویدن هستند و بعضی دیگر، از آن متنفر هستند اما مطالعه ای نشان داد که هیچ چیز مانند یک دو با کیفیت، ذهن درگیر با استرس را آرام نمی کند. در این مطالعه همچنین نتیجه گرفته شد که دویدن به طور قابل توجهی اثرات استرس مزمن بر بخش هیپوکامپ مغز ( بخش مسئول یادگیری و حافظه ) را کاهش می دهد. ورزش یک راه ساده و مقرون به صرفه برای از بین بردن تاثیرات منفی استرس مزمن بر حافظه است. حتما تا الان متوجه شده اید که چرا علم می گوید تمرینات ورزشی بهترین کاری است که می توانید انجام دهید!
خیلی مهم است که پیش از ورود به جزئیات این عنوان، نحوه عملکرد هیپوکامپ را بدانید. سیناپس های بین اعصاب مغز ( سیناپس های ارتباطی ) به طور مداوم در حال شکل دادن به حافظه و یاد آوری خاطرات هستند. این فرایند تقویتی مداوم سیناپسی، بازسازی سیناپسی نامیده میشود. دوره های طولانی مدت استرس مزمن، سیناپس ها و فعالیت های سیناپسی (LPT) را تضعیف می کنند و فرایند بازسازی را مختل می کند و در نتیجه آن در عملکرد حافظه اختلال ایجاد می شود.
اما یافته ها نشان می دهند که حداقل 20 دقیقه دویدن در روز، در بازه های زمانی پر استرس، از این اتفاق جلوگیری میکند. وقتی همزمان با داشتن استرس، ورزش انجام دهیم، سطح فعالیت های سیناپسی (LPT) کاهش نمی یابد و ثابت می ماند.
از آنجایی که موش ها و انسان ها شباهت های DNA زیادی با یکدیگر دارند و ساختار مغز آن ها کاملا شبیه انسان ها است. این جوندگان نمونه های خوبی برای انجام آزمایش های انسانی هستند. در این آزمایش گروهی از موش های آزمایشگاهی به مدت چهار هفته روی تردمیل راه رفتند و میانگین فعالیت آن ها تقریبا 5 کیلومتر در روز بود. گروه دیگری از موش ها اما به تردمیل دسترسی نداشتند.
هر روز نیمی از موش های دو گروه در معرض موقعیت های استرس زا شبیه به شنا در آب سرد یا راه رفتن روی سکوی مرتفع قرار می گرفتند. یک ساعت پس از گذراندن این رویداد های استرس زا، محققان برای اندازه گیری عملکرد LPT، اسکن مغزی روی این جوندگان انجام دادند.
علاوه بر این، موش هایی که در آزمایش حافظه جزو تمرین کنندگان بودند؛ از مسابقه گذشتن از موانع، به اندازه موش هایی که در معرض استرس قرار نگرفته بودند؛ امتیاز کسب کردند. موش هایی که تمرین داشتند همچنین هنگام حرکت در مسیر موانع بسیار کم تر از جوندگان بی تحرک اشتباه می کردند.
