تیمی از پژوهشگران برجسته بریتانیایی با انجام یک سری مطالعات علمی دقیق و منسجم، تصویری قابل توجه و شگفت انگیز از تأثیرات و پیامدهای مصرف داروهای روانگردان بر ساختار و عملکرد مغز را ارائه نمودند. این تحقیقات جامع و گسترده، شواهد مستدلی از دگرگونی های چشمگیر در فعالیت های مغزی پیش و پس از مصرف این مواد را به نمایش گذاشته است. نتایج این بررسی های علمی دقیق، دریچه ای تازه را به روی درک ما از تأثیرات عمیق و چندوجهی داروهای روانگردان بر مغز انسان گشوده است.
این تصاویر نشان می دهند که داروی توهم زای قوی نه تنها قادر به فعال سازی تمامی مناطق مغزی است، بلکه همچنین باعث می شود مناطق مختلف مغزی که معمولا به صورت مجزا فعال می شوند، در واکنش به این دارو شروع به ارسال سیگنال به یکدیگر کنند تا اثری شدیدتر ایجاد کنند. این امر ثابت می کند که این داروهای توهم زا می توانند تأثیر چشمگیری بر عملکرد و سلامت مغز داشته باشند.
این آزمایش توسط دیوید نات استاد متخصص عصب-روان-داروشناسی (neuropsychopharmacology) در کالج امپریال لندن به همراه مشاور سابق دولت بریتانیا که در سال 2009 به خاطر وضع قانون های دشوارتر درباره استفاده از حشیش مورد انتقاد شدید قرار گرفته و از کار برکنار شد، انجام گرفته است.
این تیم از 20 فرد سالم در آزمایش خود استفاده کردند و در یک روز 75 میکروگرم LSD و در روزی دیگر مقداری مشابه دارونما به آنها تزریق کردند. همانطور که در تصاویر دیده می شود، تاثیر دارو در سرتاسر مغز قابل مشاهده است و ارتباط میان مناطق فعال مغز به حدی قابل توجه افزایش می یابد. دانشمندان از سه تکنیک متفاوت تصویربرداری مغز استفاده کردند تا جزئیات دقیق رویداد هایی که در مغز رخ می دهند را دریابند.
نتایج نشان داد فرایند پردازش بینایی داوطلبان پس از دریافت دارو دیگر به غشای بینایی محدود نیست و تمامی بخش های مغز در فرایند بینایی فرد دخیل می شوند که این رویدادی عجیب است، گویی فرد با چشمان بسته نیز می بیند. به گفته دانشمندان این نوع بینایی با بینایی با چشمان باز متفاوت است زیرا فردی که تحت تاثیر LSD قرار دارد تصاویری از تصورات و تخیلاتش را می بیند.
علاوه بر این، مناطقی از مغز که معمولا به یکدیگر سیگنال ارسال نمی کنند، تحت تاثیر این دارو ناگهان ارتباط با یکدیگر را آغاز می کنند و در عین حال مناطقی که تا پیش از آن به یکدیگر متصل بودند، از یکدیگر جدا می شوند.
این عوارض می تواند نشان دهد چرا مصرف LSD با مشاهده تصاویر قوی و رویا مانند، احساس یگانگی با جهان و در عین حال از دست دادن هویت فردی یا خودفروپاشی در ارتباط است. به گفته دانشمندان مغز عادی دارای شبکه هایی مجزا است که عملکردهایی مستقل را جدا از یکدیگر انجام می دهند. با این همه تحت تاثیر LSD مجزا بودن این بخش ها از بین رفته و مغز دچار یکپارچگی می شود.
شاید در نگاه اول این آزمایش فراتر از یک آزمایش سرگرم کننده نباشد، اما دانشمندان برای عملی کردن آن 50 سال صبر کرده اند. به گفته نات، این موفقیت برای علوم اعصاب شناسی همانقدر ارزشمند است که کشف بوزون هیگز برای فیزیک باارزش بود.
ارزش درک بهتر و دقیق تر عوارض این دارو روی مغز انسان در این است که بدون داشتن این درک هرگز نمی توان اثرات قدرتمند درمانی داروهای روانی که برای بیماران مبتلا به مشکلات روانی از قبیل افسردگی، اعتیاد و حتی آسم تجویز می شوند را درک کرد. آشکار ساختن مکانیزم مغز تحت تاثیر LSD همچنین می تواند میزان درک از هوشیاری و خود آگاهی در انسان را نیز افزایش دهد.
