طبق نظریات طب سنتی ایران، بادمجان دارای طبیعتی گرم و بسیار خشک است. این در حالی است که برخلاف باور عموم مردم، بادمجان از خواص و خصوصیات بسیاری برخوردار بوده و تنها فاقد بوی خاصی نیست. با این حال، مصرف بادمجان ممکن است برخی عوارض جانبی را نیز به همراه داشته باشد.
** عوارض عنوان شده در صورت مصرف بیش از حد بادمجان و زیاده روی در خوردن آن بروز می کند نه در حالت عادی.
بادمجان ها از خانواده سبزیجات شب بو هستند که با واکنش های آلرژیک همراه هستند. زیاده روی در خوردن بادمجان در موارد بسیار نادر، ممکن است در برخی افراد به دلیل پروتئین انتقال لیپید خاص، واکنش های آلرژیک ایجاد کنند . علائم حساسیت به بادمجان شامل مشکل در تنفس، تورم و کهیر است.
ناسونین یک آنتوسیانین موجود در پوست بادمجان است که به آهن خود متصل شده و آن را از سلول ها خارج می کند. به عبارت دیگر، آهن را کلات می کند از این رو مصرف بیش از حد بادمجان ممکن است جذب آهن را کاهش دهد. اگرچه تحقیقات بیشتری در این زمینه ضروری است، اما بهتر است افرادی که سطح آهن پایینی دارند از زیاده روی در مصرف بادمجان اجتناب کنند.
سولانین سم طبیعی موجود در بادمجان است که مصرف بیش از حد بادمجان و ورود این ماده به بدن، ممکن است باعث استفراغ، حالت تهوع و خواب آلودگی شود. مصرف بادمجان در سطوح کم تا متوسط ممکن است هیچ ضرری نداشته باشد اما زیاده روی در خوردن بادمجان، عوارضی به همراه خواهد داشت.
بادمجان حاوی اگزالات است که ممکن است خطر ابتلا به سنگ کلیه را در برخی افراد افزایش دهد. البته که نتایج بدست امده هنوز کافی نیست اما در صورت وجود خطر ابتلا به سنگ کلیه، در مصرف بادمجان احتیاط کنید.
