اگرچه افراد دارای والدین با طول عمر بالا، بسیار محتمل است که خود نیز به عمر طولانی دست یابند، اما این امر لزوماً به معنای محکومیت افراد با سابقه خانوادگی عمر کوتاه تر به سرنوشتی مشابه نیست. در واقع، راه های متعددی وجود دارد که این افراد می توانند با اتخاذ رویکردهای مناسب، وضعیت سلامت خود را به طور چشمگیری بهبود بخشند و از این طریق، طول عمر خود را افزایش دهند. این رویکردها می تواند شامل اصلاح سبک زندگی، رعایت دستورالعمل های بهداشتی و درمانی، و همچنین پایش مستمر وضعیت سلامت باشد.
نتایج تحقیقات چندساله در انگلیس نشان می دهد که طول عمر پدر و مادر ارتباط مستقیمی با طول عمر و سلامتی فرزندان دارد.
اگر شما به پدر و مادر سالخورده خود توجه و محبت کنید، شانس چند سال عمر بیشتر شما در شرایط طبیعی تضمین خواهد شد. تحقیقاتی که در انگلیس روی زندگی 186 هزار نفر بین 53 تا 77 سال انجام شده، نشان داده است که فرزندانی که به سالخوردگان خود بی توجه هستند، علاوه بر عمر کوتاه ممکن است به سرطان ها و بیماری های قلبی نیز مبتلا شوند که این مسئله را تا 33 درصد افزایش می دهد.
به تازگی تحقیقاتی صورت گرفته است که نشان میدهد فرزندان والدین دارای عمر طولانی کمتر از دیگران در دهه 70 زندگی به دلیل بیماری قلبی می میرند. پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه اکستر دریافتند هر یک از شرکت کنندگانی که والدین شان بیش از سن 70 سالگی عمر کرده بود، 20 درصد کمتر با احتمال مرگ ناشی از بیماری قلبی مواجه بود. همچنین طبق این مطالعه، فرزندان والدین با طول عمر زیاد با نرخ کمتر ابتلا به بیماری عروقی، نارسایی قلبی، سکته، فشارخون بالا و کلسترول بالا روبرو بودند.
محققان عنوان می کنند:«اگرچه افراد دارای والدین با طول عمر بالا، احتمالا خودشان هم عمر طولانی خواهند داشت، اما راه های زیادی هم وجود دارد که افراد دارای سابقه خانوادگی عمر کوتاه تر، وضعیت سلامت شان را بهبود بخشند.» در این مطالعه محققان وضعیت بیش از 186 هزار فرد بریتانیایی با رده سنی 55 تا 73 سال را پیگیری کردند. والدین همه آنها فوت کرده بودند. این افراد بین سال های 2006 تا 2010 تحت نظر بودند و در طول مدت 8 سال در حدود 4700 نفر از آنها درگذشتند. محققان متوجه شدند که حتی با در نظرگرفتن وضعیت تحصیلات، سن، وزن و فعالیت بدنی این افراد، بین سلامت قلبی این افراد و عمر طولانی والدین آنها ارتباط وجود داشت. همچنین محققان توصیه می کنند اگر والدین به دهه 80 یا 90 سالگی رسیدند، باز هم فرزندان باید دغدغه سلامتی خود را داشته باشند و یا عمر کوتاه والدین نباید سبب ناامیدی فرزندان شود. بلکه لازم است فرزندان با تصمیم قاطع برای حفظ سلامتی، احتمال ابتلای خود به بیماری های عروقی را کاهش دهند.
