کبد چرب، یک وضعیت پزشکی است که به صورت برگشتپذیر به تجمع واکوئولهای چربی در سلولهای کبدی تعریف میشود. این حالت معمولاً با نشانههایی از التهاب در بافت کبد همراه است که میتواند ناشی از عوامل مختلفی همچون مصرف الکل، چاقی مفرط، دیابت نوع ۲ و رژیم غذایی نامناسب باشد. التهاب کبد در این شرایط نه تنها عملکرد طبیعی این اندام حیاتی را مختل میکند، بلکه اگر به موقع درمان نشود، ممکن است منجر به عوارض جدیتری نظیر فیبروز یا سیروز کبدی گردد. بنابراین، توجه به علائم و رفتارهای پیشگیرانه برای مدیریت و درمان کبد چرب بسیار حائز اهمیت است.
علت اصلی بروز کبد چرب هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما تعدادی از اختلالات بالینی خاص به عنوان عوامل زمینهای شناخته شدهاند. جالب است بدانید که حدود هفتاد درصد از بیماران مبتلا به کبد چرب دچار اضافه وزن و چاقی هستند. همچنین، دیابت و افزایش سطح چربیهای خون نیز میتوانند از جمله علل زمینهای این بیماری محسوب شوند. علاوه بر این، عوامل متعددی که منجر به تغییرات متابولیکی در بدن میشوند، مانند کاهش ناگهانی وزن، سوء تغذیه، تغذیه وریدی و گرسنگی طولانی مدت (مانند روزهداری) نیز ممکن است نقش مهمی در ایجاد کبد چرب ایفا کنند.
انجام بعضی از جراحی های شکم شامل برداشتن کیسه صفرا، برداشتن قسمتی از روده یا معده، جراحی روی لوزالمعده و مصرف بعضی از داروهای خاص شامل هورمون استروژن، کورتون (استروئیدها، آمیودارون،تاموکسی فن، والپروات سدیم) نیز از علل زمینه ساز کبد چرب هستند . در کودکان اختلالات مادر زادی شامل سوء جذب چربی ها، سیستیک فیبروزیس وبیماری ویلسون با کبد چرب همراه هستند.
یک فوق تخصص بیماری های گوارش و کبد گفت:میان سایز شکم و میزان چربی کبد رابطه مستقیم وجود دارد.
کبدچرب یکی از زیر شاخه های سندرم متابولیک است، علاوه بر کبد چرب، چاقی، چربی، فشار خون، قند بالا و گرفتگی عروق نیز سایر شاخه های سندرم متابولیک هستند. اگر افراد رژیم غذایی خود را رعایت نکنند و فعالیت فیزیکی مناسبی نداشته باشند، به کبدچرب مبتلا می شوند، در صورتی که کالری زیادی دریافت کنیم، به همان اندازه به کبدچرب مبتلا می شویم. همچنین با مصرف وعده های غذایی چرب و نداشتن فعالیت فیزیکی زمینه ابتلا به کبد چرب بیشتر در فرد فراهم می شود. کالری دریافتی اضافه به صورت چربی در بدن ذخیره می شود، روزانه حداقل نیم ساعت فعالیت فیزیکی لازم است تا کالری های اضافی بدن سوزانده شود. این فعالیت باید طوری باشد که ضربان قلب افزایش پیدا کند.
کبد چرب در بیمارانی که استعداد ژنتیکی چاقی یا قند بالایی دارند، بیشتر مشاهده شده است، بیماران با چربی خون بالا، پرفشاری خون و چاقی شکمی مستعد کبد چرب هستند. رابطه مستقیمی میان سایز و قطر شکم و چربی کبد وجود دارد و پرخوری و کم تحرکی چاقی شکمی ایجاد می کند.
