بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، که به اختصار ALS نیز شناخته میشود، به دو دسته اصلی تقسیم میشود. دسته اول این بیماری بر عملکرد مغز تأثیر میگذارد و موجب اختلالات حرکتی و شناختی در فرد میگردد. در این حالت، با از بین رفتن نورونهای حرکتی در مغز، فرد ممکن است با مشکلاتی نظیر ضعف عضلانی، دشواری در تکلم و مشکلات بلع مواجه شود. دسته دوم این بیماری تأثیرات خود را بر نخاع دارد و باعث تخریب نورونهای حرکتی در ناحیهٔ نخاع میشود. این وضعیت میتواند منجر به کاهش قدرت عضلات و از دست دادن کنترل بر حرکات بدن شود.برای پیشگیری از بروز این بیماری خطرناک، آگاهی از علائم اولیه آن بسیار حائز اهمیت است. شناخت نشانههایی مانند ضعف غیرقابل توضیح در اعضای بدن، گرفتگیهای عضلانی مکرر یا اختلالات گفتاری کمک خواهد کرد تا افراد بتوانند به موقع اقدام کنند و درمان لازم را دریافت نمایند. بنابراین، آموزش و اطلاعرسانی دربارهٔ نشانهها و علائم اسکلروز جانبی آمیوتروفیک نه تنها برای بیماران بلکه برای جامعه پزشکی نیز ضروری است تا بتوانند اقدامات مناسبی را انجام دهند.
بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، که به اختصار ای ال اس نیز نامیده میشود، یک بیماری عصبی جدی است که تأثیرات قابل توجهی بر زندگی بسیاری از افراد در کشورهای مختلف دارد. با وجود اینکه هنوز آمار دقیقی از تعداد مبتلایان به این بیماری در دسترس نیست، سازمان کنترل و پیشگیری از بیماریها در سال 2014 گزارش داد که تقریباً 16 هزار نفر در ایالات متحده با این وضعیت دست و پنجه نرم میکنند. بیشتر این افراد بین سنین 55 تا 75 سال قرار دارند. بنابراین، شناخت علائم اولیه این بیماری بسیار مهم است تا بتوانیم هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنیم. یکی از نشانههای ابتدایی آن ممکن است هنگام پیادهروی بروز کند و خود را نشان دهد.
اگر احساس کردید که هنگام پیادهروی دچار سختی شده اید، به پزشک مراجعه کنید. اگر اخیراً در پیادهروی به مشکل برخورده اید، باید وضعیت ابتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک را در خودتان بررسی کنید، زیرا این بیماری یک بیماری نورون حرکتی می باشد که در حرکت افراد مشکلاتی را به وجود می آورد؛ بنابراین سختی هنگام راه رفتن می تواند نشان دهنده ابتلا به این مشکل باشد. البته ممکن است دردی را احساس نکنید اما دیگر مانند همیشه هنگام پیادهروی کردن، احساس چابکی و سرحالی ندارید.
متخصصان بر این باور هستند که مشکلات حرکت ساق پا؛ در اوایل این بیماری به وجود می آید و ممکن است فقط در یک پا باشد. به خاطر همین راه رفتن یا دویدن باعث ایجاد حس نا تعادلی در افراد می شود و ماهیچه های آن ها را درگیر می کند. به همین دلیل باید حواستان به این علامت باشد.
این بیماری فقط روی حرکت ساق پا اثرگذار نیست، بلکه می تواند مشکلات دیگرِ عصبی را به وجود بیاورد و باعث شود ماهیچه هایی که مسئول کنترل تکلم، بلع یا تنفس هستند هم دچار مشکل شوند و فرد به مشکلات تنفسی و مشکلات بلع، تولید زیاد بزاق، مشکلات تکلم، از دست دادن کنترل زبان، گرفتگی صدا یا مشکلات عاطفی و احساسی دچار شود که همه اینها می تواند علامت این بیماری باشد.
اگرچه آقایان و خانم ها هر دو احتمال ابتلا به این بیماری را دارند اما مطالعات نشان می دهد که احتمال ابتلا در آقایان 20 درصد بیشتر از خانم ها می باشد و با بالا رفتن سن، احتمال ابتلا در آن ها به یک حد مساوی می رسد؛ اما به هر حال 5 تا 10 درصد از بیماری هم ژنتیکی است.
