همواره توصیههای زیادی در مورد قانون سلامتی و تغذیه شنیدهایم؛ توصیههایی که برخی از آنها ممکن است نادرست باشند، اما کماکان از سوی عموم مردم پذیرفته و رعایت میشوند. این وضعیت به ویژه زمانی نگرانکنندهتر میشود که تصور کنیم برخی از این توصیهها نه تنها مفید نیستند، بلکه ممکن است به سلامت افراد آسیب برسانند. در این گزارش، با دقت به بررسی این توصیهها پرداخته و سعی خواهیم کرد تا دلایل علمی و منطقی پشت هر یک را تحلیل کنیم. همچنین به تعداد قابل توجهی از باورهای نادرست رایج در جامعه خواهیم پرداخت که نیازمند اصلاح و آگاهی بیشتر هستند. هدف ما روشنسازی حقایق مربوط به تغذیه سالم و ترویج شیوههای صحیح زندگی برای ارتقاء کیفیت سلامت عمومی خواهد بود.
این موضوع پس از انتشار نامهای توسط یک پزشک در مجله New England Journal of Medicine در سال 1968 مطرح شد و باعث شکلگیری نظریههای مختلفی درباره مضرات این ماده افزودنی گردید. این پزشک با ابداع اصطلاح «سندرم رستوران چینی» تلاش کرد تا علائم متنوعی از جمله بیحسی و احساس ضعف عمومی را توصیف کند. هرچند او مونو سدیم گلوتامات را به عنوان عامل اصلی بروز این علائم پس از مصرف غذاهای چینی معرفی کرده بود، اما تحقیقات وی نتوانست به طور قاطع این ادعا را تأیید کند.
احتمالا این قانون سلامتی را به مراتب بیشتر از دیگر موارد شنیده باشید، اما این نیز یک غلط مصطلح بیش نیست. سرد بودن از نظر فیزیکی عاملی نیست که سبب مریض شدن شما بشود، بلکه دلیل اصلی بروز این بیماری قرار گرفتن در معرض ویروس آن است. هنوز هیچ پشتوانه علمی دقیقی برای اثبات مضر بودن بیرون رفتن با موی خیس حین یخبندان بودن هوا وجود ندارد و ممکن است همیشه بعد از این کار، با نوعی هیپوترمی و اخلال کار اعضای بدن به دلیل کاهش ناگهانی دمای آن ها مواجه شده باشید. گفته های علمی بیشتری وجود دارند که علت افزایش احتمال سرماخوردگی در فصل زمستان را تشریح می کنند. به عنوان نمونه، از آنجایی که در فصل سرما کمتر به محیط های باز می رویم، امکان دریافت ویروس این بیماری از یک فرد بیمار به علت قرار داشتن با وی در یک محیط بسته بالا می رود. دلایل زیادی سبب بروز سرماخوردگی می شوند که تمامی آن ها را باید در یک مقاله مفصل بررسی کرد، اما نکته مهم اینجاست که سرد بودن بدن دلیلی برای ابتلا به این بیماری نیست و نباید آن را یک قانون سلامتی به اثبات رسیده دانست. برخی محققان معتقدند قرار گرفتن در معرض هوای سرد حتی سبب بهبود وضعیت سلامت جسمانی نیز می شود.
هیچ فردی را نمی توان یافت که خوابیدن بعد از خوردن یک وعده غذایی مفصل را دوست نداشته باشد. البته میل به خواب در زمان خوردن برخی از غذاها شدیدتر می شود. به عنوان نمونه می توان به بوقلمون اشاره کرد که بر اساس یک قانون نانوشته، تریپتوفان موجود در آن سبب بروز خواب آلودگی شدید می شود. این ماده، یک نوع آمینو اسید بوده و در تولید مواد شیمیایی در مغز که سبب آرام شدن فرد می شوند، نقش مهمی دارد.
اگر دلیل احساس خواب آلودگی بعد از خوردن بوقلمون این ماده شیمیایی باشد، خوردن هر ماده غذایی شامل آن همچون پنیر چدار نیز باید نتیجه مشابهی داشته باشد، در حالی که این نوع پنیر هیچ وقت به عنوان عامل ایجاد احساس خستگی شناخته نشده است. به عقیده محققان، کربوهیدرات و مخصوصا نوع جشن هایی که در آن بوقلمون سرو می شوند، عامل اصلی احساس نیاز به خواب نیم روزی بعد از خوردن این غذای لذیذ هستند.
ایده خوردن یک قرص تماما حاوی ویتامین به جای مواد غذایی حاوی ذره ای از آن، بسیار عالی به نظر می رسد. حتی برخی از قرص های مولتی ویتامین، طی یک وعده حجم بالایی از چند ویتامین مختلف را به صورت مستقیم به بدن وارد می کنند. متاسفانه این قانون سلامتی در واقعیت آن طور که انتظار دارید عمل نمی کند. بعد از چندین دهه تحقیق بر روی انواع ویتامین ها، طبق بیشتر آن ها هیچ دلیل خاصی برای استفاده از مولتی ویتامین ها وجود ندارد. همچنین بر اساس برخی دیگر از مطالعات، این دسته از مواد مکمل غذایی به نوعی با افزایش احتمال ابتلا به سرطان در ارتباط هستند. قضیه برای افرادی که از سو تغذیه رنج می برند متفاوت است و آن ها باید بتوانند به ازای خوردن حجم کمی از مواد غذایی، انرژی و ویتامین قابل توجهی را دریافت کنند. اما افراد عادی بهتر است با مصرف مواد غذایی طبیعی و مختلف، انواع ویتامین های مورد نیاز بدن را دریافت کنند.
نمایان بودن سر انسان در مقایسه با دیگر اجزای بدن، دلیل موجهی برای این موضوع نیست و گرما از طریق هر قسمت پوشیده نشده ی بدن از دست می رود. همانطوری که در صورت نپوشیدن یک شلوار بلند در زمستان، گرمای بدن از طریق پاها خارج می شود، در صورت قرار ندادن کلاه بر روی سر این اتفاق از طریق این قسمت از بدن رخ می دهد و هیچ تفاوت خاصی میان اجزای مختلف بدن وجود ندارد.