برف کوری یکی از شایعترین بیماریهای چشمی است که ناشی از قرارگیری بیش از اندازه در معرض تابش نور ماورا بنفش (UV) میباشد. این بیماری باعث ایجاد تغییرات رنگی در دید فرد بیمار میشود و در صورت عدم درمان مناسب، ممکن است منجر به از دست رفتن تدریجی بینایی وی گردد. این اختلال چشمی که بهدلیل قرارگیری طولانیمدت در معرض اشعه ماورا بنفش ایجاد میشود، نیازمند توجه و مراقبت ویژه پزشکی است تا از عوارض جبرانناپذیر آن پیشگیری شود.
افرادی که معمولا بدون تجهیزات ایمنی در معرض برف یا یخ به خصوص در نواحی قطبی و یا ارتفاعات قرار می گیرند، در معرض خطر ابتلا به بیماری برف کوری هستند. این بیماری باعث آسیب دیدگی چشمان آنها می شود. افراد در این شرایط باید از تجهیزات ایمنی مناسب استفاده کنند تا از بروز این مشکل پیشگیری کنند.
برف کوری یک مشکل چشمی دردناک است که با نور بیش از حد از نور ماورا بنفش (UV) ایجاد می شود. هنگامی که نور UV بیش از حد به قرنیه برخورد می کند، باعث آفتاب سوختگی می شود. نام دیگر برف کوری، فوتوکراتیت است. از نظر پزشکی، واژه ی فوتوکراتیت photokeratitis برای برف کوری به کار می رود و شبیه به سوختگی قرنیه و ملتحمه چشم می باشد.
برف کوری ویژگی هایی دارد که اشعه های ماورای بنفش بیشتری را به چشم شما می فرستد. در دماهای شدید سرد و خشک، خشکی می تواند نقش ایفا کند و باعث شود که فوتوکراتیت در ارتفاعات بلندتر متداول شوند.کاهش بینایی ناشی از برف کوری اکثر اوقات موقت است و کم کم به کوری دائمی منجر می شود و علائم چشمی حدود 18 تا 24 ساعت بعد بهبود می یابند.
فوتوکراتیت ناشی از نور طبیعی یا مصنوعی UV است. قسمت "فتو" به معنی "نور" است و کراتیت التهاب قرنیه است.قرنیه، بافت شفاف و مخروطی شکلی دارد که چشمان شما را پوشش می دهد. قرنیه حاوی رگ های خونی نیست، بنابراین نیاز به اشک دارد که مرطوب شده و سالم بماند.
بیرونی ترین لایه قرنیه، اپیتلیوم نامیده می شود. هزاران انتهای عصبی دارد که قرنیه را بسیار آسیب پذیر و حساس به درد می کند.هنگامی که نور UV بیش از حد به قرنیه می تابد، این لایه خارجی حساس ملتهب می شود و باعث ایجاد احساس سوزش یا خارش می شود.
نور خورشید می تواند باعث برف کوری شود ؛ اشعه ماورا بنفش منعکس شده از ماسه، برف و آب می تواند قرنیه را بسوزاند.نور از چراغ جوشکاری، لامپ های خورشیدی و غرفه های دباغی نیز می تواند موجب التهاب قرنیه شود و در نهایت منجر به برف کوری می شود. افرادی که از تجهیزات جوشکاری استفاده می کنند، به طور خاص مستعد "فلاش جوشکاری" هستند - نامی دیگر برای برف کوری.
علائم فوتوکراتیت یا همان برف کوری، همیشه از بین نمی روند گاهی اوقات تا اینکه قرنیه آسیب نبیند، علائم را متوجه نخواهید شد و شاید در حد درد در چشمان ، سردرد و دید تار یا از دست دادن موقت بینایی باشد اما اینها تنها علائم نیستند و در ادامه بخش سلامت نمناک به علل کلی و کامل تر برف کوری اشاره خواهیم کرد.
علایم رایج عبارتند از:
در اغلب موارد، برف کوری می تواند باعث از دست رفتن بینایی و تغییر رنگ موقت در دید شما شود.
برف کوری به راحتی قابل درمان است و هنگامی که شما خود را از اشعه های خورشید دور کنید، چشمانتان به سرعت التیام می یابند.
برف کوری معمولاً وقتی برطرف می شود که قرنیه بهبود پیدا کند.نشانه های این بیماری به تدریج طی یک یا دو روز حل می شوند.پزشک می تواند تایید کند که آیا شما آسیب UV فوتوکراتیت دارید یا خیر. کارهای زیادی نیست که پزشک بتواند برای درمان فوتوکراتیت انجام دهد و دور ماندن و اجتناب چشم ها از نور UV بهترین راه برای این درمان است.
اگر از لنزهای تماسی استفاده می کنید، تا زمانی که علائم شما فروکش نکند، مجددا از آنها ستفاده نکنید.زمانی که علائم برف کوری را مشاهده کردید، چشم های خود را نمالید.برف کوری می تواند با استفاده از لنز تماسی ایجاد شود و حتی بدتر هم شود.
همچنین می توانید این موارد را در نظر بگیرید:
برف کوری باید به سرعت التیام یابد. درد چشم و یا از دست دادن بینایی می تواند در این موارد ادامه پیدا کند، از جمله:
برف کوری اغلب با استفاده از عینک آفتابی قابل پیش گیری است که در این بخش از سلامت نمناک چند نکته برای اجتناب از برف کوری آورده ایم:
برای جلوگیری از برف کوری استفاده از عینک های محافظ پلاریزه ی 100 درصد مسدود کننده ی UV ، عینک های آفتابی منحنی wraparound sunglasses یا عینک های محافظ مخصوص توده های یخچالی glacier goggles که تمام اشعه های UV را جذب می کنند و تنها 10 درصد از نور مرئی را از خود عبور می دهند ، بسیار توصیه می شود.
عینک های محافظ مخصوص توده های یخچالی مانند عینک های آفتابی معمولی هستند اما برای جلوگیری از ورود نور به چشم دارای ترکیبات و ویژگی های اضافی مانند ضمائمی در دو طرف و پایین هستند . این عینک ها ساخته شده از آینه و لنزهای پلاریزه شده هستند و از عینک های آفتابی معمولی تیره تر هستند.
هنگامی که هوا ابری می باشد ، از عینک های آفتابی یا عینک های محافظ برف استفاده کنید چرا که اشعه های UV از میان ابرها هم می توانند نفوذ کنند و به چشم ها آسیب وارد نمایند. برای اینکه عینک های محافظ برف بخار نگیرند و یا یخ نبندند ، در پایینِ قسمت منحنی و نه در بالا دارای سوراخ یا هواکشی است. این عینک ها در صورت محکم جای می گیرند و چشم ها و اطراف آن را کاملا می پوشاند.
برای جلوگیری از ورود اشعه های خورشیدی از بالا استفاده از کلاه ایمنی به همراه آفتابگیر یا نقاب الزامی است.
اگر به عینک آفتابی دسترسی نداشتید با استفاده از یک تکه نوار، مقوا، پوست درخت یا وسایل قابل دسترس یک عینک محافظ بسازید .
این وسایل را در قسمت بینی برش دهید و در نقطه دید دو سوراخ کوچک که برای دیدن کافی باشد ، ایجاد نمایید تا از ورود نور به داخل جلوگیری شود. برای ایجاد بیشتریمن محافظت این عینک دست ساز را با یک ریسمان و یا نوار به اطراف سر فرد محکم کنید.
برای منحرف و دورشدن نور از چشمتان پلک ها را با دوده و یا زغال سیاه کنید این کار برخی از اشعه های مضر UV را جذب می کند.
قبل از رفتن در برف، نزد پزشک روید تا قطره های چشمی یا پمادهایی را برای برف کوری تجویزکند.
اگر می خواهید از لنز استفاده کنید ، از بعضی مارک های لنز که با UV عالی و مواد مسدود کننده ساخته شده اند ، استفاده نمایید . باید بدانید این لنزها تنها از قرنیه و مردمک حفاظت می کنند و از آسیب های وارده به بافت ملتحمه و یا پلک جلوگیری نمی کنند.
قبل از اینکه اتفاقی برای چشمانتان بیافتد باید به فکر پیشگیری باشید پس حتما برای محافظت از چشم در برابر اشعه UVهمیشه عینک آفتابی خود را دم دست داشته باشید .
