هنگامی که انسان با خدای خویش به دعا و راز و نیاز میپردازد و از او یاری و حمایت میطلبد، توانمندی و قدرت بیشتری را در وجود خود احساس میکند. این امر ناشی از تاثیر عمیق دعا و اتکای به خداوند متعال است. برخورداری از چنین نقطه اتکایی و منبع الهی، موجب افزایش اعتماد به نفس و اطمینان خاطر در فرد میگردد. در واقع، پیوند معنوی با خالق هستی و اتکای به او، نیروی درونی و روحی انسان را تقویت کرده و در مواجهه با مشکلات و چالش‌های زندگی، به او توانایی و شجاعت بیشتری میبخشد.
تبیین علل بیماری فقط مخصوص انسان های عادی نبوده، بلکه اولیای الهی هم سایر انسان ها را به رعایت و حفظ بهداشت جسم و روان سفارش نموده و به منظور شناسایی و راه های پیشگیری از ابتلا به انواع بیماری های جسمی و روانی راهکارهایی را پیشنهاد داده اند. یکی از این راهبردها بهره گیری از دعا و نیایش است. کاهش فشارهای روانی و کسب آرامش که باید آنرا به عنوان اولین و مهمترین نقش و تاثیر دعا و نیایش در نظر گرفت از اساسی ترین پیامدهای مثبت دعا و نیایش می باشد. دعا و نیایش می تواند به طور موثری بر سلامت روح و روان افراد تاثیر گذار باشد. این راهکار نه تنها برای افراد عادی بلکه حتی برای اولیای الهی نیز توصیه شده است. دعا و نیایش می تواند به کاهش فشارهای روانی و ایجاد آرامش در افراد کمک کند که این امر از مهمترین فواید آن محسوب می شود. در مجموع، دعا و نیایش می تواند به عنوان یک راهبرد موثر برای بهبود سلامت روح و روان افراد مورد توجه قرار گیرد.
دعا و تمرین های معنوی منظم موجب بهبود و ارتقای سلامت عاطفی می شود:
