بنابراین خانم‌های مبتلا به بیماری دیابت نیز می‌توانند باردار شوند. از این رو، برای حفظ سلامت مادر و فرزند، همه خانم‌های دیابتی باردار ملزم به دریافت مراقبت‌های ویژه و شدید پزشکی هستند. این مراقبت‌های مداوم و دقیق، امکان پایش و کنترل دقیق بیماری دیابت در دوران بارداری را فراهم می‌آورد تا از بروز عوارض جدی برای مادر و کودک جلوگیری شود. درنتیجه، اطمینان از سلامت مادر و نوزاد در این شرایط، نیازمند اقدامات پزشکی منظم و مستمر است.

خانم‌های دیابتی باید این نکات را رعایت کنند.

هر بارداری با اندکی خطر همراه است. تقریباً 98 تا 99 درصد بارداری‌ها در خانم‌های غیردیابتی با موفقیت به پایان می‌رسد. مطالعات جدید نشان می‌دهند که بارداری در خانم‌های دیابتی که قند خونشان از همان ابتدای بارداری به خوبی کنترل شده باشد، با همان میزان شانس موفقیت همراه است. نکته اساسی این است که قند خون باید از همان ابتدای بارداری به خوبی کنترل شود. طول مدت یک بارداری طبیعی حدود 40 هفته است که از اولین روز آخرین قاعدگی پیش از بارداری شروع می‌شود. بنابراین، قبل از اینکه بارداری یک خانم مشخص شود، ممکن است حدود 6 تا 7 هفته از شروع بارداری وی گذشته باشد. در این مرحله، معمولاً جنین در داخل رحم مادر نزدیک به یک سانتی‌متر طول داشته و حدود 10000 بار بزرگ‌تر از اندازه تخمک در زمان شروع عمل لقاح است. در این مرحله، جوانه‌های اولیه مغز، دستگاه عصبی مغز، نخاع و روده‌ها تشکیل شده و جوانه‌های اولیه چشم‌ها و گوش‌ها پدیدار گشته‌اند. همچنین، قلب جنین نیز تشکیل شده و در حال تپیدن است. بنابراین، اهمیت کنترل خوب و جدی قند خون از قبل از شروع بارداری به سادگی قابل درک است.

دیابت چه اثری بر روی بچه خواهد داشت؟ دیابت خوب کنترل شده اثرات سو چندانی به روی بچه ندارد، لیکن خطر هنگامی متوجه بچه است که قند خون مادر به خوبی کنترل نشود و کتونها نیز برای مدت زمان طولانی در خون وی وجوأ داشته باشند. هر دو وضعیت فوق می توانند سلامت، رشد و نمو و حتی حیلت بچه را در داخل رحم مادر به مخاطره یندازند. به همین دلیل است که شما باید اهمیت کنترل بهینه قند خونتان را در یابید و دیابت خود را از همان ابتدای حاملگی کنترل نمایید.