اسپکتینومایسین دارویی است که اغلب برای درمان بیماری سوزاک مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو دارای خواص ضدباکتریایی بوده و با مهار رشد و تکثیر میکروارگانیسم‌های عامل بیماری سوزاک، به بهبود علائم و کنترل عفونت کمک می‌کند. با این حال، مصرف این دارو ممکن است با بروز عوارضی همچون سرگیجه، کهیر و تهوع همراه باشد که نیاز به توجه و مراقبت پزشکی را ایجاب می‌نماید. در مجموع، اسپکتینومایسین داروی موثری در درمان بیماری سوزاک محسوب می‌شود، اما مصرف آن باید تحت نظارت پزشک و با رعایت احتیاط‌های لازم انجام پذیرد.
الف) سوزاک بدون عواقب
بزرگسالان:مقدار 4-2 گرم در یک چهارم فوقانی خارجی عضله سرینی به طور عمقی تزریق عضلانی می شود.
ب) سوزاک منتشر
بزرگسالان:مقدار دو گرم دو بار در روز به مدت 7-3 روز، در یک چهارم فوقانی خارجی عضله سرینی به طور عمقی، تزریق عضلانی می شود.
1- آزمون های کشت و حساسیت باید قبل از شروع درمان انجام شود.
2- به طور کلی، پنی سیلین ها داروی انتخابی برای درمان عفونت های ناشی از نایسریا هستند که پنی سیلیناز ترشح نمی کنند و بنابراین، اسپکتینومایسین هنگامی در این عفونت ها باید مصرف شود که بیمار مبتلا به گونه های گونوره آی مقاوم به پنی سیلین بوده یا مصرف داروهای دیگر ممنوع باشد.
3- برای تهیه دارو، پس از اضافه کردن حلال به ویال، سوسپانسیون حاصل را باید به شدت تکان داد تا به طور کامل حل شود. محلول تهیه شده باید طی 24 ساعت مصرف شود.
4- دارو در یک چهارم فوقانی خارجی عضله سرینی به طور عمقی تزریق می شود. مقدار دو گرمی دارو در یک محل تزریق می شود. مقدار چهار گرمی به دو مقدار مساوی تقسیم و در دو محل تزریق می شود.
5- دارو ممکن است سیفیلیس بی تأثیر بوده و ممکن است نشانه های دوره نهفتگی عفونت سیفیلیس را پنهان سازد.
6- عدم پاسخ به دارو معمولاً ناشی از عفونت مجدد است.
7- همسر بیمار نیز باید درمان شود.
از آنجایی که بی ضرری مصرف دارو در شیرخواران و کودکان ثابت نشده است، اسپکتینومایسین انتخاب اول در درمان این بیماران نیست. برای کودکان مقدار واحد mg/kg 40 توصیه شده است.
FDA طبقه بندی:B.
از آنجایی که ترشح این دارو در شیر مشخص نیست، شیردهی در دوران مصرف این دارو توصیه نمی شود.
این آنتی بیوتیک بر علیه ارگانیسم های گرم منفی، از جمله نیسریاگونوره موثر است. اسپکتینومایسین بیوسنتز پروتئین را در باکتری مهار می کند.
جذب این دارو پس از تزریق عضلانی سریع است و اوج غلظت سرمی آن 2-1 ساعت پس از تزریق 4-2 گرم از دارو حاصل می شود. نیمه عمر اسپکتینومایسین 3-1 ساعت است که در صورت عیب کار کلیه ممکن است تا 30-10 ساعت افزایش یابد. دفع این دارو عمدتاً کلیوی است.
احتمال بروز مسمومیت با لیتیم در صورت مصرف همزمان دو دارو افزایش می یابد.
