استئوآرتریت یا آرتروز زانو (OA) به عنوان یک بیماری مزمن و شایع، در کشورهای توسعه یافته به ویژه در میان جمعیت بالای 55 سال، قابل توجه است. براساس آمارها، حدود 10 درصد از افراد بالای 55 سال، مبتلا به آرتروز زانوی غیر فعال هستند و یک چهارم از این تعداد، از آرتروز پیشرفته رنج می برند. این شیوع بالا، اهمیت توجه به این بیماری مفصلی را در جوامع سالخورده نشان می دهد و ضرورت مدیریت مناسب و درمان به موقع آن را گوشزد می کند.
استئوآرتریت یا آرتروز زانو (OA) یک بیماری رایج در کشورهای توسعه یافته، به ویژه در جمعیت بالای 55 سال است. حدود 10 درصد از افراد بالای 55 سال دچار آرتروز زانوی غیرفعال هستند و یک چهارم از این تعداد از آرتروز پیشرفته رنج می برند. ورزش های مناسب می توانند به بهبود این وضعیت کمک کنند و درمان موثری برای این بیماری باشند. انجام فعالیت های ورزشی مناسب می تواند به کاهش درد، بهبود عملکرد مفصل و افزایش قدرت عضلات کمک کند و در نتیجه، کیفیت زندگی افراد مبتلا به آرتروز را بهبود بخشد.
آرتروز زانو، سایش و پارگی غضروف است که سطوح داخلی مفصل زانو را خراش می دهد، این غضروف باید صاف و لیز باشد تا جابجایی مفصل زانو کامل و بدون درد باشد.
به نقل از متخصصین کلینیک زانو امید آرتروز زانو 1 تا 4 مرحله دارد. مرحله 1 ساییدگی زودرس و پارگی در مفصل با علائم کم است، در این مرحله اشعه ایکس می تواند مناسب باشد، مرحله 4 پیشرفته ترین مرحله آرتروز است که در آن غضروف کاملا فرسوده شده و استخوان بدون پوشش داخل مفصل زانو قرار دارد. علائم استئوآرتریت زانو در مرحله اول (مرحله 1 و 2) می تواند از درد زانو ، سفتی زانو و خراشیدگی باشد. در مراحل پیشرفته، علائم بیماری ممکن است ناتوان کننده باشند و نیز می تواند از درد متوسط تا شدید که مانع از خواب می شود و از طریق داروها نیز آرام نمی شود، متفاوت باشد.
چندین عامل و فاکتور خطر برای ایجاد استئوآرتریت زانو وجود دارد که رایج ترین آن ها عبارت است از:
