آنفلوانزا یک بیماری تنفسی شایع و گسترده است که به سرعت در میان جمعیت منتشر و شیوع پیدا می‌کند. این بیماری دارای انواع و گونه‌های متنوعی است که هر یک از آنها ویژگی‌ها و مشخصات متفاوتی را با خود به همراه دارند. به دلیل قابلیت سرایت بالا و تنوع سویه‌های آن، آنفلوانزا همواره به عنوان یکی از چالش‌برانگیزترین بیماری‌های تنفسی شناخته شده است که نیازمند توجه و مراقبت دقیق پزشکی و بهداشتی است.
فصل زمستان همیشه با مجموعه ای از اختلالات تنفسی و آنفولانزا همراه است که به دلیل ویروس آنفولانزا اتفاق می افتد که البته ممکن است آن را در زمان های دیگر هم تجربه کنید اما تعداد ابتلا به این ویروس در پاییز و زمستان افزایش پیدا می کند. یکی از دلایل این است که ویروس در فصل زمستان به خاطر هوای مرطوب داخل خانه ، بیشتر زنده می ماند. در طول فصل زمستان، ما شاهد افزایش قابل توجهی در موارد ابتلا به آنفولانزا هستیم که این به دلیل شرایط آب و هوایی مساعد برای بقای ویروس آنفولانزا در این فصل است. همچنین، تفاوت های بین آنفولانزای نوع A و B در علائم، شدت بیماری و گروه های در معرض خطر وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.
چنانچه در بخش بهداشت و سلامت نمناک اشاره شده است، آنفولانزا یک ویروس تنفسی بوده که شدت شیوع بالایی دارد و از یک شخص به شخص دیگری منتقل می شود که انتقال آن از طریق قطرک های تنفسی موجود در هوا هنگام عطسه یا سرفه است .
آنفولانزای آ رایج ترین است که آنفولانزای ب هم در ادامه آن می آید . هر دو آنفولانزا شدت و شیوع بالایی دارند و باعث ایجاد علائم سنگین مانند سرفه ، سر درد، درد مفصل، درد عضلانی و در موارد شدیدتر ایجاد وضعیت های مزمن مانند آسم، بیماری قلبی و دیابت می شوند.
آنفولانزای آ قوی ترین است و تنها نوعی است که باعث ایجاد پاندمی می شود؛ اساساً به خاطر این که روی افراد و حیوان ها یک اثر مشابه را دارد. پرنده های وحشی هم میزبان این ویروس هستند. حتی آنفولانزای پرنده هم جزء پاندمی هایی بود که در بین مردم رشد پیدا کرد . آنفولانزای آ از سطوح هم به افراد منتقل می شود.
آنفولانزای ب برعکس آنفولانزای آ، فقط یک اپیدمی فصلی را به وجود می آورد. حیوانات معمولاً در معرض این ویروس نیستند و علاوه بر آن این ویروس نسبت به ویروس آنفولانزای آ خیلی آرام تر جهش پیدا می کند و بعد از برخورد با مولکول های هوا که آلوده به ویروس شده اند، انتقال پیدا خواهد کرد.
ویروس های آنفولانزای آ رواج بیشتری دارد و 75 درصد موارد ابتلا از همین آنفولانزا هستند. آنفولانزای ب کمتر از 25 درصد موارد ثبتی را شامل می شود. اکثر موارد آنفولانزا به دلیل وجود آنفولانزای نوع آ ایجاد شده اند و در شروع فصل آنفولانزا بیشتر هستند اما عفونت آنفولانزای ب در انتهای فصل بیشتر است.
هر دو آنفولانزا قدرت انتشار بالایی دارند. ویروس های آنفولانزا در هوا از طریق فرد عفونی شده پخش می شوند و حتی یک نفر را تا 1.5 متر آن طرف تر هم درگیر می کند و باعث ایجاد عفونت شدید خواهد شد . این قطرک های ویروسی می توانند وارد بینی یا دهان فرد شوند و علائم شدیدی را ایجاد کنند . بعد از اینکه فرد به ویروس مبتلا می شود، علائمش در عرض 2 روز ایجاد می گردند. ویروس های آنفولانزا تا 3 الی 4 روز بعد از بیماری، بیشترین قابلیت انتشار را دارد.
آنفولانزا برای افرادی که سیستم ایمنی قوی دارند، باعث ایجاد علائم شدید نمی شود . این وضعیت مشخصاً ناراحت کننده است اما می توانید آن را مدیریت کنید. خطر افزایش شدت برای افرادی که مشکلات مربوط به بیماری های خود ایمنی دارند، افراد سن بالا ، خانم های باردار و نوزادان بیشتر است و در مورد نوع آنفولانزا هم تفاوت نمی کند.
استفاده از واکسن آنفولانزا قبل از شروع فصل آن ، یکی از بهترین راه های مراقبت از خود در برابر ویروس های آنفولانزا است . جدا از آن باید هنگام سرفه یا عطسه، بینی و دهان خود را بپوشانید و فاصله خود را از افرادی که علائم آنفولانزا دارند، حفظ کنید همچنین قبل از لمس صورت و بینی ، حتماً دستان خود را بشویید.
اگر به هر کدام از علائم آنفولانزا مشکوک بودید، به جای این که سرخود دارو مصرف کنید، حتما به پزشک مراجعه کنید.
