صرفنظر از ذائقه و طعم سبزیجات، بی‌علاقگی کودکان نسبت به آنها ناشی از عامل مهم‌تری است؛ و آن حس بینایی کودکان می‌باشد. واقعیت این است که کودکان بیشتر تحت تأثیر ظاهر و جذابیت بصری غذاها قرار می‌گیرند تا طعم و مزه آنها. بنابراین، جذاب‌سازی ظاهری سبزیجات و ارائه آنها به شکلی دلپذیر و جذاب برای چشم کودکان، می‌تواند نقش مؤثری در ایجاد علاقه و تمایل آنها نسبت به مصرف سبزیجات داشته باشد.

چرا کودکان خوردن سبزیجات را دوست ندارند

کودکان هنگام شروع غذا خوردن، با سبزیجات آشنا می شوند. مادران انواع سبزیجات مختلف را به غذای کودک اضافه می کنند، مانند پوره کدو حلوایی یا سوپ حاوی گشنیز، جعفری و هویج. بنابراین، کودکان از سنین پایین با مصرف سبزیجات آشنا می شوند و بی علاقگی بعدی آنها نسبت به سبزیجات، لزوماً به خاطر نپذیرفتن ذائقه آنها نیست.

مهم این است که شما در ترکیبات غذایی کودک استفاده از سبزیجات را تداوم ببخشید تا او نسبت به آن علاقه خود را از دست ندهد. اما چرا این اتفاق نمی افتد؟ چون وقتی کودک به مرحله ای از رشد می رسد که بر سر سفره خانواده غذا می خورد غذای خانواده از میزان درست سبزیجات برخوردار نیست و کودک نیز علاقه خود را به سبزیجات از دست می دهد.

اما مهم تر از این دلیل ، علت دیگری وجود دارد که باعث بی میلی کودکان به خوردن سبزیجات میشود . یکی از بزرگ ترین مشکلات والدین با کودکانشان بی میلی آنها برای خوردن سبزیجات است، کودکانی که گاهی با هیچ ترفندی راضی به مصرف این خوراکی های مفید نمی شوند؛ اما شما فکر می کنید اصلی ترین دلیل این سلیقه مشترک میان اغلب کودکان چیست؟ چه چیز باعث می شود که بسیاری از آنها حتی رغبتی برای امتحان کردن سبزیجات نداشته باشند.

حس بینایی دلیل بی علاقگی نسبت به خوردن سبزیجات

صرفه نظر از ذائقه و طعم بی علاقگی کودکان نسبت به سبزیجات از یک عامل مهم تر ناشی می شود و آن حس بینایی است. بنا بر یافته های به دست آمده از آخرین تحقیقات انجام شده، این رنگ غذاها و خوراکی هاست که بر تصمیم گیری کودکان برای مصرف یا عدم مصرف آنها اثر گذار است. در واقع، اولین گاز به هر غذایی با چشم ها زده می شود نه سیستم چشایی. به همین خاطر، کمتر کودکی پیدا می شود که دست رد به سینه رنگ قرمز گوشت بزند. ممکن است برخی از بچه ها علاقه ای به طعم گوشت نداشته باشند؛ اما در اولین مواجه به دلیل رنگ قرمزی مقاومتی برابر امتحان کردنش دیده نمی شود. بر این اساس، مهم ترین حس ما به هنگام تصمیم گیری برای غذا خوردن بینایی است. به همین علت، میوه هایی مانند:توت فرنگی، انار و سیب قرمز به علت رنگی که دارند سریع تر شناخته و در نتیجه امتحان می شوند. به دیگر معنا، به علت برخی فرایندها در مغز هنگامی که دو رنگ سبز و قرمز کنار یکدیگر قرار می گیرند کودک دستش به سمت خوراکی قرمز رنگ می رود. هر چند بیشتر خوراکی های قرمز رنگ سرشار از مواد مغذی هستند؛ ولی بی علاقگی کودکان نسبت به سبزیجات آنها را از یک منبع غذایی بسیار مفید محروم می کند. انتخابی که به نظر می رسد راه حل قطعی برای آن وجود ندارد.