نابینایی ناگهانی یا مقطعی عمدتاً ریشه در شرایط جسمی و فیزیکی فرد دارد. متخصصان چشم پزشکی معمولاً علل مختلفی را برای کوری در سنین کودکی و بزرگسالی شناسایی می کنند. این علل می توانند ناشی از صدمات چشمی، بیماری های مزمن، نقایص ارثی و سایر عوامل زیستی باشد که منجر به اختلال در عملکرد طبیعی چشم و بینایی فرد می گردد. شناسایی و درمان به موقع این علل از اهمیت بالایی برخوردار است تا بتوان از تشدید مشکلات بینایی و کوری کامل جلوگیری نمود.
کوری نتیجه ضعف بینایی یا اختلال بینایی است که یک چشم یا هر دو چشم را درگیر می کند. این اختلال بینایی با استفاده از عینک و لنز قابل درمان نیست. کوری معمولاً در سنین 50 سال و بالاتر اتفاق می افتد. ضعف بینایی ممکن است ناگهانی یا تدریجی باشد. این کوری یا ضعف بینایی علل مختلفی دارد که در این مقاله به آن پرداخته می شود.
1. آب مروارید : آب مروارید یکی از علل کوری در سن بالا است که نشانه هایی دارد مثل:تاری دید، شب کوری و دوبینی
2.دژنراسیون ماکولا یا همان تباهی لکه زرد : این بیماری معمولاً در سن 60 سال و بالاتر اتفاق می افتد و بینایی مرکزی را از بین می برد و روی خواندن و نوشتن و رانندگی تاثیر می گذارد.
3. آب سیاه : آب سیاه روی عصب چشم تاثیر می گذارد و منجر به کوری می شود. این اتفاق وقتی میافتد که فشار مایع داخل چشم آهسته بالا می رود و به عصب چشم آسیب می زند.
4. رتینوپاتی دیابت : دیابت در نوجوانی روی شبکیه چشم تاثیر می گذارد و منجر به کوری می شود. در سنین نوجوانی ابتدا باعث کم بینایی و بعد کوری می شود.
5. بیماری عفونی : این نوع بیماری عفونی با کوری همراه است و این بیماری می تواند از مادر به جنین منتقل شود. از این رو باید اقداماتی برای جلوگیری انجام شود.
6. چشم درد نئوناتوروم : هنگام زایمان باکتری های عفونی مادر وارد چشم نوزاد می شود و باعث چشم درد نئوناتوروم میشود.
7. عصب چشم هیپوپلاستی و عصب چشم کم بنیه: اولی ارثی و بعد از تولد اتفاق می افتد و در نتیجه از دست دادن خون است و دومی در نتیجه کمبود اعصاب چشم در دراز مدت اتفاق می افتد.
8. نزدیک بینی : نزدیک بینی با عینک رفع می شود اما در بعضی مواقع با عینک رفع نمی شود که ممکن است آب مروارید داشته باشد و یا شبکیه چشم مشکل داشته باشد.
9. پاره شدن شبکیه : در سنین بالا یا بر اثر ژنتیک ممکن است شبکیه پاره شود که منجر به نابینایی می شود.
