پس از گذشت شش ماه از تولد کودکان، توانایی آنها در شناسایی و تمیز دادن انواع رنگ های مختلف آغاز می گردد. در صورتی که کودکی در طی مراحل رشد و نمو خود نتواند به تشخیص و تفکیک انواع رنگ ها بپردازد، امکان وجود اختلال در بینایی رنگی یا کوررنگی در این کودک وجود خواهد داشت. این موضوع بیانگر اهمیت و ضرورت پایش و ارزیابی دقیق مراحل رشد بینایی کودکان از همان ابتدای زندگی آنهاست تا در صورت مشاهده هرگونه مشکل یا اختلال در این زمینه، اقدامات درمانی و اصلاحی لازم در اسرع وقت صورت پذیرد.
کودکان معمولاً در حدود سه سالگی قادر به شناسایی و نامیدن رنگ های اصلی هستند. اگر کودک در تشخیص و درک رنگ ها دچار مشکل باشد یا قادر به تطابق یا نامیدن رنگ های اصلی در طی مراحل رشد نباشد، احتمال وجود کوررنگی در وی وجود دارد. در این بخش از سلامت نمناک، انواع، علائم و راه های درمان کوررنگی کودکان مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
از معلم او بخواهید تا از رنگ های قرمز و سبز روی صفحه کامپیوتر برای آموزش ها استفاده نکندو همچنین از او (معلم) بخواهید که یک همکلاسی را برای کمک به فرزندتان در هنگام استفاده از نمودارها یا تصاویر رنگی اختصاص دهد و از معلم او بخواهید تا در زمینه درسهای نموداری و .. یکی از همکلاسیهاش را انتخاب کند تا به او کمک کند.
نور پردازی بسیار مهم است.نور درون منزل را با نور طبیعی درست کنید که باعث میشود آسان تر رنگ ها را تشخیص دهند.و از تابش های خیره کننده اجتناب کنند.
در هنگام دادن دستور العمل به فرزند خود،از توصیف های مبتنی بر رنگ استفاده نکنید.مثلا به جای اینکه بگویید:(من با ماشین آبی منتظرت هستم) بگویید:(ماشین من در کنار بیمارستان پارک شده است ) و من منتظرت هستم.
مداد رنگی را به کودک خود بدهید و از رنگ درست آن استفاده کنید.
اطمینان حاصل کنید که مسائل مربوط به عزت نفس و قلدری بلافاصله مورد رسیدگی قرار میگیرند و مراقب خواهران و برادران و دیگر فرزندان باشید تا به دلیل کوررنگی و استفاده نادرست از رنگ ها اذیتشان نکنند.
