یکی از مشکلات جدی و نگران کننده ناشی از روش های درمان سرطان، کاهش توانایی باروری بیماران است. این مسئله تا حد زیادی به میزان و دوز داروهای مصرفی در طول دوره درمان بستگی دارد. به عبارت دیگر، هرچه دوز داروهای شیمی درمانی و رادیوتراپی بالاتر باشد، تأثیر منفی بیشتری بر سیستم تولید مثل بیماران خواهد داشت و احتمال کاهش قدرت باروری در آنها افزایش می یابد. این موضوع یکی از نگرانی های اصلی بیماران مبتلا به سرطان و متخصصان درمانی آنها محسوب می شود که باید در طول دوره درمان به آن توجه ویژه ای داشت.
ناباروری می تواند موقتی بوده و یا بقیه عمر زن طول بکشد. برای مثال، فردی که شیمی درمانی دریافت کرده است ممکن است در طول درمان نابارور باشد ولی دوباره بعد از تمام شدن درمانش، بارور گردد. ناباروری می تواند هم بر مردان و هم بر زنان تأثیر بگذارد.
شیوه های شیمی درمانی، پرتودرمانی و دیگر روش های درمانی همان طور که با سلول های بیمار مبارزه می کند، به برخی از سلول های سالم نیز آسیب می رساند.
یکی از عوارض جانبی روش های درمانی سرطان کاهش قدرت باروری است البته این موضوع به دوز داروها نیز بستگی دارد. کدام درمان ها بر قدرت باروری اثر می گذارد؟ :اگر این امکان وجود داشته باشد که یکی از روش های درمانی سرطان بر قدرت بارداری شما تأثیر بگذارد، پزشک موظف است شما را در جریان بگذارد تا هم از نظر فیزیکی و هم از نظر روانی برای پذیرش آن آماده باشید. درمان هایی که می تواند احتمال بارداری شما را کاهش دهد عبارت است از شیمی درمانی، پرتودرمانی و عمل جراحی.
شیمی درمانی :احتمال ایجاد ناباروری در پی مصرف برخی از داروهای شیمی درمانی بیشتر از دیگر داروهاست. سیکلوفسفامید یکی از داروهای ضدسرطان و از دسته داروهای آلکیله کننده است.این داروها اگر در دوز بالا تجویز شود، می تواند بر اندام های تناسلی تأثیر بگذارد. دیگر داروهای شیمی درمانی یا ترکیب برخی از داروها نیز ممکن است بر میزان باروری تأثیر بگذارد زیرا تنوع داروهای شیمی درمانی بسیار زیاد است و بهتر است از پزشکتان درباره خطری که ممکن است داروی تجویز شده بر قدرت باروری تان داشته باشد سؤال کنید. پرتودرمانی :پرتودرمانی نیز می تواند به اسپرم و تخمک آسیب برساند و فرقی نمی کند که اشعه به صورت نقطه ای به بدن تابیده شود یا پراکنده. اگر پرتو به صورت متمرکز به ناحیه لگنی تابیده شود، می تواند در زنان به تخمدان آسیب برساند و در مردان باعث کاهش تعداد اسپرم ها شود. گاهی ممکن است این تغییرات به تدریج پس از اتمام دوره درمان از بین برود ولی گاهی هم ممکن است دائمی باشد. عمل جراحی :برای افرادی که به عمل جراحی برای درمان سرطان نیاز دارند، ممکن است لازم باشد تا پزشک، با توجه به محل سرطان، بخشی از دستگاه تناسلی او را جدا کند. حتما پیش از آغاز درمان، نگرانی های خود را درباره قدرت باروری با پزشک تان مطرح کنید و از طرح کردن سؤال هایتان خجالت نکشید. روش های حفظ قدرت باروری یکی از روش های حفظ قدرت باروری در طول درمان سرطان، ذخیره یا در اصطلاح پزشکی، فریز تخمک، اسپرم و یا حتی بافت تخمدان است که پس از پایان درمان، برای بچه دار شدن دوباره در اختیارتان قرار می گیرد.
