شاید برای بسیاری از مردم دشوار به نظر برسد که جلبک از خصوصیات و مزایای فراوانی برای زیبایی و سلامتی بهره مند است. با این وجود، این واقعیت وجود دارد که جلبک حاوی ترکیبات ارزشمندی است که می تواند به ارتقای کیفیت زیست و بهبود وضعیت ظاهری افراد کمک شایانی کند. البته برای بهره مندی از این خواص، آگاهی نسبت به شیوه های صحیح مصرف آن امری ضروری است.
جلبک، دارای مزایای سلامتی متعددی است که برخی از آنها شامل کاهش سطح کلسترول، تقویت سیستم ایمنی، افزایش تعداد سلول‌های خونی، کاهش سمیت کلیه‌ها، کنترل آسم برونش و افزایش آنتی‌اکسیدان‌ها می‌باشد. جلبک، آبی - سبز و به شکل مارپیچی است. این شکل مارپیچی دلیل نام جلبک است و به گونه سیانوباکتریوم تعلق دارد.
گونه های دیگر شامل جلبک ماکسیما و جلبک گیتلری است. عموماً در دریاچه های قلیایی مکزیک و آفریقا یافت می شوند و آنها غنی از مواد مغذی مثل پروتئین ها، کربوهیدرات ها، ویتامین ها، مواد معدنی و عناصر بسیاری است.
توانایی باقی ماندن در سخت‌ترین شرایط، هم در محیط زیست و هم به لحاظ شیمیایی را دارد. می تواند در شرایط سخت قلیایی جان سالم به در ببرد، حتی در آبی که 30 - 270 گرم در لیتر نمک دارد.
براساس پایگاه ملی مواد مغذی و چنانچه در این بخش از سلامت نمناک می خوانید، مواد غذایی یافت شده در جلبک به ازای هر 100 گرم جلبک، شامل 290 kcal انرژی، 57 گرم پروتئین، 24 گرم کربوهیدرات، 7 گرم چربی، 3 گرم قند و 3 گرم فیبر رژیمی است.
مواد معدنی و مفید یافت شده در آن شامل 1200 میلی گرم کلسیم، 28 میلی گرم آهن، 195 میلی گرم منیزیم، فسفر میلی گرم فسفر، 1048 میلی گرم سدیم و 2 میلی گرم روی است.
ویتامین های یافت شده در جلبک عبارتند از تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، اسید فولیک، ویتامین B6، C، A، E و ویتامین K است.
همچنین شامل حدود 18 - 22 آمینو اسید است که بدن انسان به آنها نیاز دارد.
همچنین منبع خوبی از مواد مغذی کم مصرف نظیر بتاکاروتن موجود در ویتامین A و مواد معدنی نظیر روی، کلسیم، منیزیم، آهن و فسفر نیز است.
دیواره سلولی آنها از موکوپلی ساکارید تشکیل شده است که قندهای پیچیده ای هستند؛ بنابراین حتی دیواره سلولی آن را هم می توان هضم کرد، برخلاف سلولز در گیاهان همچنین برای باکتری های پروبیوتیکی مانند لاکتوباسیلوس، که در سیستم گوارشی ما زندگی می کند، مفید است.
جلبک در کاهش سطح کلسترول خون مفید است و HDL یعنی سطوح کلسترول خوب را بالا می برد. وجود گاما - لینولنیک اسید در آن باعث کاهش کلسترول خون می شود.
مسمومیت ناشی از جیوه برای بسیاری از حیوانات، و همچنین انسان ها، نگران کننده است. غلظت های غیر آلی جیوه بیشتر در کلیه ها یافت می شود و آنها اندام هایی هستند که بدترین تاثیر را می گیرند. مطالعات نشان داده اند که جلبک به طور قابل توجهی میزان سمیت جیوه و آسیب های کلیوی ناشی از سمیت در موش ها را کاهش می دهد.
مطالعات مختلف در مورد جلبک، خواص ایمن‌سازی آن را آشکار کرده اند. این ویژگی ها شامل تولید مغز استخوان، تیموس، رشد طحال، افزایش تولید گلبول های سفید خون و افزایش تعداد هموگلوبین می باشند.
علاوه بر بهبود سیستم ایمنی که در بخش سلامت نمناک گفته شد، جلبک نیز می تواند در بهبود شمارش گلبول های قرمز مؤثر باشد. مطالعه ای که بر روی شهروندان مسن انجام شد، نشان می دهند که پس از 12 هفته مصرف جلبک، تعداد گلبول های قرمز خون به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.
جلبک منبع گیاهی بتاکاروتن و فایکو سیانین است. این بیوشیمی ها دارای خواص ضد سرطانی هستند. محققان بر این باورند که فایکو سیانین می توانند سموم مخرب DNA مانند پراکسی نیتریت را تغذیه کنند و به کنترل سلول های سرطانی کمک کنند. همچنین در کنترل قابل توجه سرطان کبد نقش دارند.
مصرف منظم جلبک التهاب را کاهش می دهد. وقتی به موش های آزمایشگاهی که ورم مفاصل داشتند، جلبک داده شد، التهاب مفاصل به میزان قابل توجهی کاهش یافت.
پزشکان در طی درمان سرطان، ممکن است شیمی درمانی را پیشنهاد دهند. سیس پلاتین یک عامل شیمی درمانی است که در شیمی درمانی استفاده می شود و می تواند باعث شود سموم در کلیه ها جمع شوند. مصرف جلبک عوارض جانبی ناشی از سیس پلاتین را کاهش می دهد.
بیلی پروتئین فایکو سیانین موجود در جلبک، دارای خواص حفاظتی از کبد هستند. تحقیقات نشان می دهند که اثرات کبد، هنگامی که با مواد شیمیایی هپاتوتوکسیک مثل کربن تتراکلرید درمان شد، تا حد زیادی کاهش یافته است. این مطالعه نشان داد که جلبک به محافظت از سلول های کبد نیز کمک می کند.
تحقیقات نشان می دهند که جلبک به کاهش کم خونی کمک می کند، شرایطی که در آن تامین خون به بافت ها محدود می شود.
جلبک همچنین برای کنترل آسم برونش مفید است. مطالعات نشان می دهند که مصرف 1 گرم از عصاره جلبک در روز، می تواند اثرات خوبی در برابر آسم برونش داشته باشد. این امر در مورد آسم خفیف و متوسط نیز صدق می کند.
جلبک منبع خوبی از آنتی اکسیدان ها است، مثل فایکو سیانین که به مهار COX 2، هیدروکسیل، پراکسیل و رادیکال های آزاد کمک می کند.
جلبک شامل تیروزین، ویتامین E، توکوفرول و سلنیوم است که همه آنها به خاطر تاثیرات ضد پیری شان شناخته شده اند. تیروزین، پیری زودرس سلول های پوست را کاهش می دهد.
خمیری را با مخلوط کردن مقداری آب و جلبک درست کنید و آن را روی صورت خود بمالید و اجازه دهید 20 دقیقه بماند و سپس بشویید.
این باعث می شود که پوست شما به طرز شگفت انگیزی نرم و زیبا شود و از علائم پیری، مانند چین و چروک جلوگیری می کند.
استفاده موضعی از جلبک می تواند رشد مو را تسریع بخشد. علاوه بر مصرف خوراکی اش، این جلبک به عنوان یک ماده در شامپو و نرم‌کننده ها هم استفاده می شود. همچنین پروتئین هایش می توانند باعث کاهش ریزش مو شوند.
می توانید به صورت قرص و یا پودر مصرفش کنید.
قرص ها را قبل از غذا و حتما با آب مصرف کنید.
شما می توانید هر بار مقداری از آن را در روز بخورید.
فقط شب ها نباید مصرف شود.
نصف تا 1 قاشق چای خوری روزانه. این می تواند برابر با 1.8 تا 3 گرم پودر باشد.
مکمل های غذایی مثل جلبک ها ممکن است با دارو تداخل ایجاد کنند، پس باید بعد از مشورت با پزشک، آنها را مصرف کنید.
گاهی اوقات می تواند آلوده به فلزات سنگین باشد، که سمی هستند در نتیجه، از جای معتبر خرید کنید.
فنیل کتونوری، یک مشکل متابولیکی است که در آن آمینو اسید فنیل آلانین نمی تواند متابولیزه شود؛ پس چنین افرادی باید از مصرف جلبک اجتناب کنند. از دادن جلبک به کودکان بدون مشاوره پزشکی خودداری کنید.
کاملاً مهم است که باید از کیفیت و خلوص آنها مطمئن باشید. به خصوص، مانند هر چیزی که از دریا می آید، مطمئن شوید که فقط جلبکی که خریداری می کنید، عاری از آلودگی است. جلبک آلوده می تواند موجب موارد زیر شود:
همچنین برخی از منابع اظهار می دارند که زنان باردار و کودکان نباید جلبک ها را مصرف کنند.
