"آتاکسی" به عنوان یک اختلال در سیستم عصبی شناخته می‌شود که اغلب بر عملکرد مخچه تأثیر می‌گذارد. این بیماری منجر به ایجاد مشکلاتی در هماهنگی و تعادل حرکات بدن می‌شود. در این نوشتار، به طور جامع به بررسی و تحلیل کامل علل، علائم و درمان این اختلال پرداخته خواهد شد تا خوانندگان محترم بتوانند به درک عمیق‌تری از چگونگی بروز و پیشرفت این بیماری نایل شوند.
آتاکسی یک اختلال در سیستم عصبی است که معمولاً بر روی مخچه تأثیر می گذارد. این بیماری به سه دسته تقسیم بندی می شود: مخچه ای، حسی و دهلیزی. انواع مختلفی از عدم تعادل در این طبقه بندی ها وجود دارد، از فرم خفیف (dystaxia) و افرادی که یک طرف بدن آن ها تحت تأثیر قرار می گیرد (hemiataxia) تا نوع شدید و ناتوان کننده این اختلال. افرادی که از نوع شدید آن رنج می برند ممکن است به جراحی نیاز داشته باشند. آتاکسی می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله تروما، آسیب به سیستم عصبی مرکزی (تصادف یا سکته)، کمبود ویتامین، کم کاری تیروئید، بیماری سلیاک، لوپوس، عوامل ژنتیکی، عوامل زیست محیطی و تخریب سیستم عصبی.
تشخیص علت زمینه ای می تواند به پزشک در درمان هر مورد کمک کند زیرا در بیشتر شرایط ، کیفیت زندگی افراد را می توان بدون جراحی های سخت بهبود بخشید.آتاکسی (به انگلیسی:Ataxia) ناهماهنگی یا بی نظمی حرکات عضلات است به شرطی که ضعف ماهیچه ای وجود نداشته باشد. آتاکسی به علت اختلالات وستیبولار (vestibular)، مخچه ای (cerebellar)، یا حسی (sensory) ایجاد می شود. آتاکسی می تواند حرکت چشم، تکلم، تک تک اندام ها، تنه یا راه رفتن را گرفتار کند. آتاکسی کلمه ای یونانی است که به معنای ناهماهنگی است.
آتاکسی تلانژکتازی که سندرم لوئی بار نیز نامیده می شود اختلالی ارثی با توارث مغلوب است. در شیرخوارگی شروع می شود اختلال تعادلی پیشرونده - مشکلات پوستی و چشمی و اختلال سیستم ایمنی از دیگر مشخصات این مشکل هست. تمام بیماران دچار حالت پیشرونده و منتشر تحلیل مخچه می شوند که در شیرخوارگی شروع شده سبب نیستاگموس , اختلال تکلم و آتاکسی ( عدم تعادل) راه رفتن , اندامها و تنه می شوند. اختلالات حرکتی دیگری همچون کره , اتتوز , اختلال حس موقعیت و ارتعاش در اندامهای تحتانی , از بین رفتن رفلکسها و اختلال حرکات ارادی چشم تقریبا در تمامی بیماران مشاهده می شود. عقب ماندگی ذهنی در دهه دوم شایع است. تلانژکتازی چشمی پوستی معمولا در سنین نوجوانی بروز می کند. ضایعه معمولا نخست ملتحمه بولبار را گرفتار می سازد و آنگاه مناطقی از پوست مانند گوشها , بینی , صورت را گرفتار می کند. ضایعات عروقی که به ندرت خونریزی می کنند در سیستم عصبی مرکزی ایجاد نمی شوند. اختلال ایمنی معمولا در اواخر کودکی پدیدار می شود و در 80% بیماران بصورت عفونتهای مکرر سینوسی و ریوی تظاهر می کند. دیگر یافته های بالینی شایع عبارتند از پیری زودرس , پوست و مو, عدم رشد اندمهای تناسلی , و مقاومت به انسولین
