حشرات سمی به عنوان بخشی از مکانیسم دفاعی خود، به انسان ها حمله کرده و با استفاده از نیش خود، زهر سمی خود را به بدن ما تزریق می کنند. این نوع حشرات قادر هستند که با ترشح سموم خطرناک، از خود در برابر تهدیدها و خطرات احتمالی محافظت کنند. این سموم می توانند برای انسان ها بسیار آسیب زا و خطرناک باشند و در صورت عدم درمان به موقع، عوارض جدی برای سلامتی به دنبال داشته باشند.
با این که گزش ها می توانند بیماری هایی مانند تب زرد، مالاریا، بیماری لایم، تیفوس و آنسفالیت را انتقال بدهند، اما در بیشتر موارد فقط به خارش شدید منجر می شوند. حشرات متنوعی وجود دارند که با گزش (bite) یا نیش (sting) می توانند مشکلات مختلفی را برای انسان ها ایجاد کنند. این مشکلات به طور کلی به دو گروه سمی و غیرسمی تقسیم می شوند. تفاوت بین نیش و گزش به طبیعت آن ها مربوط است.
حشرات سمی براساس مکانیسم دفاعی به انسان ها حمله می کنند و زهر سمی خودشان را از طریق نیش به بدن ما تزریق می کنند. این تزریق، حس دردناک واضحی به ما انتقال می دهد. اما حشرات غیرسمی، از گزش خودشان برای تغذیه از خون ما استفاده می کنند که درد محسوسی هم به وجود نمی آورد.
2. نیش های سمی همیشه شدیدا دردناک هستند و با تورم و قرمزی در اطراف محل نیش همراه می شوند. به این اتفاق، واکنش موضعی می گویند. البته در افراد حساس، این واکنش به واکنش سیستمیک در کل بدن تبدیل می شود که قرمزی و تورم را به بخش های دور از موضع نیش هم انتقال می دهد. این واکنش های سیستمیک می توانند زندگی فرد را به خطر بیاندازند. به همین دلیل، افرادی که به نیش حشرات آلرژی دارند، همیشه باید یک سرنگ آدرنالین 0.11 درصد همراه با خودشان داشته باشند و شیوه استفاده از آن را هم بدانند. 3. گزش حشرات به طور کلی خطرناک نیست، چون واکنش های آلرژیک نسبت به این گزش ها بسیار نادر هستند. با این که این گزش ها می توانند بیماری هایی مانند تب زرد، مالاریا، بیماری لایم، تیفوس و آنسفالیت را انتقال بدهند، اما در بیشتر موارد فقط به خارش شدید منجر می شوند.
