۹ ماه پیش

تقویت سلول های دهان با چای سبز

تقویت سلول های دهان با چای سبز

چای سبز نوعی چای است که به علت داشتن مواد مغذی و ترکیبات شیمیایی خاص همچون کاتچین‌های ضد سرطان و آنتی اکسیدان‌های قوی، خواص درمانی و بهداشتی مفیدی را ارائه می‌دهد. این ویژگی‌های شیمیایی و دارویی چای سبز، آن را به عنوان یک نوشیدنی سالم و مفید در زمینه‌های پزشکی و سلامت عمومی مطرح کرده است. به طور کلی، مصرف منظم چای سبز می‌تواند مزایای قابل توجهی برای سلامت بدن به همراه داشته باشد.

چای سبز یک نوع چای است که از جوانه ها و برگ های تازه گیاه چای تولید می شود. در فرایند تولید این چای، اکسایش بسیار کم اتفاق می افتد. چای سبز انواع مختلفی همچون چینی و ژاپنی دارد، که نوع ژاپنی آن به اوچا معروف است. این نوع چای به عنوان یک نابودکننده ی سلول های سرطانی دهان شناخته شده است.

نوشیدن چای سبز را عاملی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان می دانند، چرا که میزان آنتی اکسیدان های موجود در آن 100 برابر تاثیرگذارتر از ویتامین C و 25 برابر تاثیرگذارتر از ویتامین E است. (توجه کنیم که ویتامین C و E به عنوان دو آنتی اکسیدان مهم مطرح هستند). به این ترتیب با نوشیدن چای سبز و دریافت آنتی اکسیدان، بدن در مقابل ابتلا به سرطان مصون می شود.

پیش تر مشخص شده بود که با نوشیدن چای سبز می توان وزن را کم کرد، دیابت را کنترل کرد، از قلب محافظت کرد، از شر سیگار رهایی یافت و ایمنی بدن را نیز بالا برد.

خواص ضد سرطانی چای سبز

بر اساس مطالعه محققان ترکیبی به نام «اپی گالو کاته کین سه گالات» با نام اختصاری ای.جی.سی.جی (EGCG) در چای سبز وجود دارد که آغازگر روندی داخل میتوکندری ها برای کشتن سلول های سرطانی می شود؛ البته بدون آنکه به سلول های سالم، صدمه ای برسد. این ماده به عنوان آنتی اکسیدانی شناخته شده بود که در برابر بیماری های تخریبی مرتبط با سن می ایستند. محققان بر این باورند که ماده EGCC قادر است یادگیری را افزایش دهد و قدرت حافظه را بهبود بخشد.

چای سبز

با نوشیدن چای سبز و دریافت آنتی اکسیدان بدن در مقابل ابتلا به سرطان مصون می شود

ماده یاد شده به می توکندری سلول های سرطان دهان حمله، و روندی را آغاز می کند که در نهایت به تخریب این سلول ها می انجامد. با تداوم این روند مقابله با میتوکندری، مکانیزم محافظت از سلول سرطانی نیز صدمه می بیند در حالی که چنین روندی توسط مادهEGCG در سلول های طبیعی ایجاد نمی شود. هنگامی که سلول ها توانایی تقسیم و رشد عادی خود را از دست می دهند این موضوع منجر به تسخیر، تخریب و فاسد شدن بافت های سالم می شود و در نهایت، سرطان ایجاد خواهد شد. از اجتماع این سلول های سرطانی و تخریب سلول های بافت های سالم توده ای به نام تومور ایجاد می شود. اگر تومور به لایه ای محدود ختم شود و به سایر بافت ها و ارگان ها سرایت نکند تومور خوش خیم (غیرسرطانی ) است و اگر تومور گسترده شده یا به طور بالقوه قابلیت پخش شدن و احاطه کردن سایر بافت ها و ارگان ها را داشته باشد بدخیم یا سرطانی نامیده می شود. برخی از شکل های سرطان متاستاز (Metastasize) می کنند به این معنی که خصوصیت تهاجمی پیدا کرده و به سایر بافت های بدن، عمدتا از طریق خون و لنف، سرایت می کنند و تومورهای جدیدی را ایجاد می کنند. بیش از یکصد نوع سرطان شناسایی شده است و این سرطان ها در هر قسمتی از بدن می تواند تظاهر پیدا کنند. مرگ ناشی از سرطان در سال 2005، هفت میلیون و ششصد هزار نفر بوده است که 13 درصد از کل پنجاه و هشت میلیون مرگ در سراسر جهان را به خود اختصاص می دهد. بیش از 70 درصد از تمام مرگ های ناشی از کانسر در کشورهای کم درآمد یا با در آمد متوسط اتفاق می افتد.